Η συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ και η πορεία που ακολούθησε , θα έλεγα ότι είχε σχετική επιτυχία. Ο κόσμος ήταν αρκετός, είχε παλμό , πάθος και σίγουρα τεράστια οργή. Ήταν , βέβαια, λιγότερος από της προηγούμενης 48ωρης την Τετάρτη και Πέμπτη.

^[1]    Η παρουσία των δασκάλων ήταν απογοητευτική. Το     μπλοκ της ΔΟΕ ανύπαρκτο. (Την προηγούμενη φορά είχε και δικά της σημαιάκια , που σήμερα έλειπαν)  Άλλωστε αυτό δείχνουν και τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία στο δικό μας σύλλογο που ήταν περίπου 15%.

Ο κόσμος δεν μπορεί να ακολουθήσει και λόγοι σίγουρα υπάρχουν  πολλοί. Ο βασικότερος είναι τα δυσβάσταχτα έξοδα της πολυήμερης απεργίας. Όμως ένας ακόμα θέλω να επισημάνω , και πρέπει καλά να το προσέξουν οι συνδικαλιστές των υψηλών κλιμακίων, που είναι η έλλειψη του «μαζί». Δεν γίνεται καθένας να προτείνει και άλλου είδους κινητοποίηση (άλλος 5μερες , άλλος 48ωρη τότε, άλλος 48ωρη άλλοτε …) και να μην υπάρχει καμία διάθεση για απλές αμοιβαίες υποχωρήσεις και κοινή ΤΕΛΙΚΗ συνισταμένη. Δεν γίνεται να συνεχίζουμε με διαφορετικές πορείες αποδυναμώνοντας την μαζικότητα. Δεν γίνεται να μην μπορούμε να τα βρούμε σε διαδικαστικά θέματα και όλοι ΜΑΖΙ να γκρεμίσουμε την λαίλαπα που μας έχει επιτεθεί. Εκτός εάν , που πολύ το φοβάμαι, δεν θέλουμε το «μαζί».

ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Γιάννης Χαλακατεβάκης