Πριν λίγες μέρες το Υπουργείο ανακοίνωσε τον τρόπο επιλογής των υποδιευθυντών σχολικών μονάδων. Ένα κομμάτι της διαδικασίας είναι και η «αξιολόγησή» τους από τους συναδέλφους τους με ψηφοφορία !!!! Πραγματικά, θα ήθελα να δω τι στάση θα κρατήσουν όλοι αυτοί, διευθυντές σχολειών, κόμματα παρατάξεις, ΔΟΕ, που τον περασμένο Ιούνιο είχαν λυσσάξει εναντίον της ψηφοφορίας των συναδέλφων για την επιλογή διευθυντών.

Η στάση όλων αυτών που αποκήρυξαν την ψηφοφορία ήταν πέρα για πέρα λάθος. Βρέθηκαν, επιτέλους, νόμοι  που έδιναν λόγο και δύναμη στον σύλλογο διδασκόντων για τον διευθυντή που θα έχει το σχολείο και εμείς, συνδικαλιστικά , αντί να τον επαινέσουμε και να τον στηρίξουμε (και να τον διορθώσουμε φυσικά στα λάθη του) προσπαθήσαμε με κάθε μέσο να τον πριονίσουμε , να τον αποδυναμώσουμε και  να τον καταργήσουμε. Αλλά έτσι είναι. Ο «γνήσιος» συνδικαλιστής δεν θέλει να χάσει την κουτάλα του μαγειρέματος που τόσο απλόχερα είχαν χαρίσει τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ.

Οι συνάδελφοι , ταπεινοί και σιωπηλοί όπως πάντα, στις μεταξύ μας συζητήσεις και με συντριπτική πλειοψηφία θέλαμε τον νόμο και χαιρόμαστε που έστω και ψαλιδισμένα, ως προς τον νόμο Κουράκη, θα είχαμε λόγο για την διεύθυνση του σχολείου μας. Όμως ΟΧΙ. Το «υγιές» δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό μας όργανο έκρινε ότι οι συνάδελφοι δεν πρέπει να έχουν λόγο σ’ αυτή τη διαδικασία, βάφτισε την έκφραση γνώμης του συλλόγου σε αξιολόγηση και σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης εναντίον του νόμου. Άρπαξαν λοιπόν την ευκαιρία όσοι είπαμε παραπάνω και ο καθένας για δικό του λόγο βάλθηκε να καταδικάζει την ψηφοφορία.

Δυστυχώς έτσι έγινε και στην Τακτική Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας στις 1 Ιουνίου. Αν και το θέμα της ψηφοφορίας του Σ.Δ. ήταν εξαιρετικά σοβαρό και άξιο όχι μόνο να συζητηθεί αλλά και  να εγείρει  έκτακτη Γ.Σ. , από κανέναν πολιτικό χώρο δεν αναπτύχθηκε ούτε αναλύθηκε. Κανένας, ίσως γιατί ντρεπόντουσαν ευθαρσώς να πουν ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν οι συνάδελφοι, δεν ασχολήθηκε με αυτή την απόφαση της ΔΟΕ (η οποία προσέβαλε τον κλάδο και τους συναδέλφους) και κανένας τους καθ’ όλη τη διάρκεια της Γ.Σ. , που σχετικά σ’ αυτή τη ζώνη ομιλιών είχε και κόσμο, δεν επιχειρηματολόγησε γι αυτή την πρόταση. Εγώ μίλησα γι’ αυτήν στην ομιλία μου εκφράζοντας καθαρά την διαφωνία μου και το απαράδεκτο περιεχόμενό της. Οι ώρες περνούσαν και , ανοήτως, θεώρησα ότι αφού δεν τοποθετείται κανένας  άλλος γι’ αυτό , δεν θα μπει και στο τέλος της ΓΣ για ψήφιση, οπότε κάθε σχολείο θα πράξει κατά το δοκούν. Άλλαι όμως αι βουλαί των κομμάτων.

Ήρθε η ώρα της ψήφισης των προτάσεων γύρω στις 13:00 , που δυστυχώς πάντα μένουν ελάχιστοι συνάδελφοι και μάλιστα την συγκεκριμένη στιγμή ήταν 5-6 δάσκαλοι και ο κύριος όγκος  νηπιαγωγίνες. Ξεκινάνε οι παρατάξεις  να φέρνουν τις προτάσεις για ψηφοφορία και κάποια στιγμή ακούω πρόταση από το ΠΑΜΕ, την επίμαχη απόφαση της ΔΟΕ. Να ψηφίσουν δηλαδή,  οι ελάχιστοι και βασικά οι νηπιαγωγοί που δεν τους ακουμπούσε το θέμα, για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, που δεν είχε καν συζητηθεί.  Το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι μου και έθεσα θέμα απαρτίας. Εκείνη την ώρα ήταν δεν ήταν 30 άτομα στην αίθουσα. Θεωρούσα ότι αυτή η πρόταση με αυτόν τον μεθοδευμένο τρόπο δεν έπρεπε να περάσει.

Ο Πρόεδρος της ΓΣ , αν τον ενδιέφερε να κρατηθεί η νομιμότητα και όχι το «έτσι γουστάρουμε εμείς»,  θα έπρεπε να σταματήσει τη Γ.Σ. και να τερματιστεί η διαδικασία εκεί. Αντ’ αυτού άκουσα εκφράσεις , από τον πρόεδρο αλλά και από τα υπόλοιπα κόμματα και παρατάξεις που με τη σιωπή τους συνηγορούσαν σ’ αυτά που  γινόντουσαν, «να αποφασίσουμε αν είμαστε απαρτία!!!!» ή «παίρνω την ευθύνη της συνέχισης της Γ.Σ. πάνω μου και ας μου κάνει μομφή!!» και  άλλα παρόμοια.

Δυστυχώς αυτό δεν είναι δημοκρατία. Ευτυχώς όμως οι συνάδελφοι στα σχολεία τους αδιαφόρησαν γι’ αυτές τις αποφάσεις και τα περισσότερα σχολεία στην Ηλιούπολη ψήφισαν. Στην πρωτοβάθμια πανελλαδικά ψήφισαν γύρω στο 70% των σχολείων  και στην δευτεροβάθμια , που η ΟΛΜΕ δεν έβγαλε τέτοια απόφαση αλλά άφησε κάθε σχολείο να διαμορφώσει την στάση του, ψήφισαν με συμμετοχή γύρω στα 95% !!!!

Είναι σημαντικό να αφουγκραζόμαστε τη γνώμη των συναδέλφων και να προσπαθούμε να την αναδείξουμε, αντί να θέλουμε σαν συνδικαλιστικό κίνημα να τους χειραγωγούμε με τις  αποφάσεις των εκάστοτε «άνωθεν».

 ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ                                                                         Γιάννης Χαλακατεβάκης