Επικολλώ τις παρακάτω ενημερωτικές ανακοινώσεις των αιρετών από το ΠΥΣΠΕ της 12/4/’17 σχετικά με τον προσδιορισμό των οργανικών κενών στα σχολεία μας.
Ρέππα Ντίνα_Δήλωση-για-προσδιορισμό-οργανικών-1
Ρουμπής Τάκης_Πίνακας-κίνησης-προσωπικού-2017-1
Ρουμπής Τάκης_Συνεδρίαση-ΠΥΣΠΕ-Α΄-Αθήνας-12.04.2017-1
ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Γιάννης Χαλακατεβάκης
Επισυνάπτω την διεύθυνση της ιστοσελίδας που αναφέρεται ένα αξιολογότατο άρθρο συναδέλφου μας, σχετικά με το απαράδεκτο της απόφασης του ΣτΕ για την συμμετοχή του Συλλόγου Διδασκόντων στην επιλογή Διευθυντών σχολικών μονάδων. Εννοείται ότι οι θέσεις του άρθρου με εκφράζουν μέχρι κεραίας!!
Το θέμα της απόφασης του ΣτΕ θα έπρεπε να είχε σηκώσει θύελλα αντιδράσεων από ΔΟΕ και ΟΛΜΕ αλλά δυστυχώς αυτές οι δευτεροβάθμιες οργανώσεις μας δεν το θεωρούν άμεσης προτεραιότητας!!! Μετά παραξενευονται γιατί ο κάθε συνάδελφος ακούει ΔΟΕ και φτύνει.
http://commonality.gr/mia-apofasi-ypodigmatikis-ypokrisias-apo-tin-elliniki-dikeosyni/
ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Γιάννης Χαλακατεβάκης
Σε συναγερμό καλεί τους εκπαιδευτικούς, Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, προκειμένου να αποσυρθεί το προσχέδιο Υπουργικής Απόφασης που ανοίγει το δρόμο για απολύσεις αναπληρωτών!!
Όπως τονίζει:
«Η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα προσχέδιο Υπουργικής Απόφασης με θέμα: «καθορισμός κριτηρίων πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών στην Ειδική Αγωγή«.
Η Υπουργική Απόφαση έρχεται ως εξειδίκευση της Τροπολογίας που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πριν λίγες ημέρες, στη Βουλή (29/3/2017), σύμφωνα με την οποία: δεν πρόκειται να γίνει ούτε ένας μόνιμος διορισμός μέχρι τουλάχιστον και το 2019 και την ίδια ώρα ο εκάστοτε Υπουργός αποκτά τη δυνατότητα να καθορίζει κατά το δοκούν τον αριθμό των αναγκών και των προσλήψεων αναπληρωτών στην ΕΑΕ.
Το προσχέδιο Υπουργικής Απόφασης επιχειρεί σοβαρές ανατροπές στον τρόπο πρόσληψης, που οδηγούν σε αλλαγές στη σειρά κατάταξης, δηλαδή σε απολύσεις!
Πρόκειται στην ουσία για καθορισμό κριτηρίων για την απόλυση αναπληρωτών κι όχι προσλήψεων!
Πρόκειται για αλλαγές στην ίδια κατεύθυνση με αυτές που επιχείρησε να περάσει ο προηγούμενος Υπουργός Παιδείας το καλοκαίρι και σταμάτησαν κάτω από το βάρος των κινητοποιήσεων.
Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές αφορούν τους πάντες!
Όλους τους αναπληρωτές και της Γενικής και της Ειδικής Εκπαίδευσης, αλλά και τους μόνιμους συναδέλφους!
Αποτελούν προάγγελο συνολικότερων αλλαγών στις προσλήψεις αναπληρωτών, στη «διαχείριση» του προσωπικού, στην καθιέρωση καθεστώτος μόνιμης κινητικότητας, στο έδαφος της πολιτικής των περικοπών και των μηδενικών διορισμών!
Επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακολουθεί ενιαία στρατηγική, που τσακίζει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, με τις ευλογίες της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων!
Συνεχίζει στον ίδιο δρόμο των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ιδιαίτερα στο χώρο της Ειδικής Αγωγής αποτελεί πρόκληση η στάση αυτών των κομμάτων όπου, ενώ σηκώνουν τους τόνους της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, οι ίδιοι, για πάνω από 15 χρόνια, δεν έκαναν ούτε ένα μόνιμο διορισμό στην Ειδική Αγωγή. Όλοι μαζί την ίδια πολιτική υπηρετούν, όλοι μαζί ψήφισαν το 3ο Μνημόνιο.
Στόχος της κυβέρνησης δεν είναι να υπάρχει δικαιοσύνη στις προσλήψεις ούτε να καλυφθούν οι ανάγκες των παιδιών με ειδικές ανάγκες και μαθησιακές δυσκολίες. Το 70% των εργαζόμενων στην ΕΑΕ είναι συμβασιούχοι που προσλαμβάνονται κατά κύματα μέσα στη χρονιά και απολύονται κάθε Ιούνη.
Εδώ βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος, που δεν αφορά μόνο τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων, αλλά πρώτα από όλα τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών που αναγκάζονται κάθε χρόνο ν΄ αλλάζουν εκπαιδευτικό, να κόβεται βίαια η παιδαγωγική σχέση εμπιστοσύνης, που δύσκολα χτίζεται και είναι απολύτως αναγκαία για τους μαθητές με ειδικές ανάγκες.
Γι΄ αυτό το λόγο είναι αναγκαίο εδώ και τώρα να γίνουν μαζικοί – μόνιμοι διορισμοί, να πάψει το σημερινό απαράδεκτο καθεστώς!!
Είναι κρίσιμο ζήτημα να μην περάσει το «διαίρει και βασίλευε», η ανθρωποφαγία που καλλιεργεί η κυβέρνηση. Η πολιτική αυτή τσακίζει τους πάντες, ακόμα και αν κάποιος παροδικά θεωρεί ότι «ωφελείται». Το παιχνίδι είναι «σικέ». Ας σκεφτούμε μόνο ότι η κυβέρνηση:
Η κυβέρνηση επιχειρεί να εξαπατήσει για μια ακόμα φορά τους πάντες, να τους βάλει να τσακώνονται μεταξύ τους, να σπείρει «φρούδες» ελπίδες, την ώρα που καταδικάζει τους πάντες στην εναλλαγή ανάμεσα στην ελαστική εργασία και την αδιοριστία, το μόνιμο άγχος για το «αν θα φτάνουν τα μόρια να δουλέψω». Την ίδια ώρα ετοιμάζεται να φέρει νέα μέτρα σφαγής για όλο το λαό!
Πρόκειται για αίσχος!
Έχουν ιδιαίτερη ευθύνη απέναντι σε όλο τον κλάδο αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που καλλιεργούν το συντεχνιασμό και τη διάσπαση, που καλλιεργούν αυταπάτες ότι κάποιοι βολεύονται έναντι κάποιων άλλων. Ιδιαίτερη ευθύνη έχει η ηγεσία της ΟΛΜΕ (ΣΥΝΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ & ΔΑΚΕ), που το προηγούμενο διάστημα έστρωσε το χαλί στην κυβέρνηση καταθέτοντας μέχρι και πρόταση νόμου για τα λεγόμενα κριτήρια διορισμών. Η συζήτηση για τα κριτήρια, όσο δε θα πραγματοποιούνται μόνιμοι διορισμοί, θα είναι μια συζήτηση που βολεύει την εκάστοτε κυβέρνηση, θα την αξιοποιεί για να μας βάζει να «τρωγόμαστε» μεταξύ μας και αυτή να περνά ανενόχλητη την αντιλαϊκή της πολιτική! Σήμερα, οι ανάγκες στην Ειδική και Γενική Εκπαίδευση είναι τεράστιες!
30 χιλιάδες λιγότεροι εκπαιδευτικοί τα τελευταία χρόνια και χιλιάδες αναπληρωτές, που για 16 χρόνια αναπληρώνουν … τον εαυτό τους.
Τέρμα πια στην κοροϊδία! Η ανάγκη για μαζικούς, μόνιμους διορισμούς, όσων δουλεύουν εδώ και χρόνια στην Εκπαίδευση, είναι επιτακτική:
Αυτό το αίτημα μπορεί και πρέπει να ενώσει τους πάντες! Γονείς-εκπαιδευτικούς-μαθητές! Είναι αναγκαίο όλοι οι συνάδελφοι, μόνιμοι και αναπληρωτές, της Γενικής και της Ειδικής, οι συνάδελφοι όλων των ειδικοτήτων, παλιοί και νέοι να δυναμώσουμε τον αγώνα μας για ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ!
Καλούμε τις ΕΛΜΕ και τους ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ να πάρουν πρωτοβουλίες, να μπουν μπροστά, να οργανώσουν την πάλη για όλα αυτά. Να πραγματοποιήσουν συσκέψεις, συγκεντρώσεις, ενημερώσεις γονέων κ.ά.
Κλιμακώνουμε τον αγώνα μαζικά, αποφασιστικά, μαχητικά!
Όλοι στα συλλαλητήρια στις 7 Απρίλη
Στην Αθήνα 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και νέες
Σε κάθε εργοστάσιο, μαγαζί, γραφείο, τόπο δουλειάς, σε κάθε χωριό και σχολή, παντού, οι εργαζόμενοι, ο λαός, να μάθουν την αλήθεια.
Κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, ΣΕΒ ετοιμάζουν νέα επίθεση. Είναι αδίστακτοι. Νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν μείνει, νέα άγρια φοροληστεία, όλα αυτά θα προστεθούν στα σημερινά βάσανα, οδηγώντας την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε απόγνωση.
Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, σε όλους τους εργαζόμενους. Πάνω από 530 Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Σωματεία συναντηθήκαμε στη μεγάλη πρωτοβουλία για την επαναφορά των ΣΣΕ, την κάλυψη των απωλειών, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Σήμερα οι εξελίξεις επιβάλλουν να κλιμακώσουμε την πάλη σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
Απευθύνουμε κάλεσμα μαχητικής δράσης, προετοιμασίας κι ενημέρωσης των εργαζομένων μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, μέσα από γενικές συνελεύσεις, με στόχο να δυναμώνει το μέτωπο των εργαζομένων, να δοθεί γενική απεργιακή απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση.
Η ανάπτυξή τους πατάει πάνω στη δυστυχία του λαού!
Δεν υπάρχει προοπτική σε αυτό το δρόμο, μόνο νέα βάσανα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παζαρεύει το 4ο μνημόνιο για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων καλλιεργώντας ξανά το γνωστό παραμύθι της ανάπτυξης, από την οποία θα είναι τάχα ωφελημένοι όλοι και η πλουτοκρατία και ο λαός. Για τους εργαζόμενους ο λογαριασμός θα είναι βαρύς και ασήκωτος, όποτε κι αν το φέρουν.
Μας καλούν να συνηθίσουμε στην ανεργία, τη φτώχεια, τη μετανάστευση των παιδιών μας, την άθλια ζωή. Τα μέτρα που συζητούν, παρά τις αναβολές και τις δήθεν ασυμφωνίες, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες, για προσδοκίες και για ανοχή. Περιλαμβάνονται στο 3ο μνημόνιο που ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και στηρίζει ο Λεβέντης.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε, με τη δύναμη της οργάνωσης, της ενότητας, με σχέδιο για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής κι εκμετάλλευσης
Έχουν συμφωνήσει και θα προχωρήσουν:
Κανένας εργαζόμενος να μην ξεγελαστεί από τη νέα εξαπάτηση με «τα μέτρα και αντίμετρα»!
Έχουμε τη δύναμη να τους αντιμετωπίσουμε. Ανασυντάσσουμε το κίνημά μας, κάνουμε στην άκρη τους ανθρώπους της εργοδοσίας στο συνδικαλιστικό κίνημα!
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συνομιλεί απευθείας και συμφωνεί με εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ, του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, έχοντας υπογράψει ακόμα και μνημόνια συνεργασίας με το ΣΕΒ και την κυβέρνηση. Δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Να πάρουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας, να οργανώσουμε τον αγώνα μας και να παλέψουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας, τα δικαιώματά μας, που έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Να βαδίσουμε στον ίδιο δρόμο με όσους βασανίζονται από την κυριαρχία των μονοπωλίων στις ζωές μας, με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς επαγγελματίες τη φτωχή αγροτιά. Να δυναμώσει η κοινωνική συμμαχία!
Ένα δρόμο έχουμε, μια επιλογή: Αγώνας – Ρήξη – Για την ανατροπή!
Η λογική της ανάθεσης σε άλλους να μας λύσουν τα προβλήματα δοκιμάστηκε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια κι έχουμε πικρή πείρα. Με την πάλη μας συγκεντρώνουμε δυνάμεις, χτίζουμε το δικό μας μέτωπο ενάντια στο μαύρο μέτωπο των καπιταλιστών και των συμμαχιών τους. Παλεύουμε για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Έχει αποκαλυφθεί όλο και περισσότερο ο ρόλος τους ως λυκοσυμμαχίες και δυνάστες των εργαζομένων, των λαών. Το δίλημμα είναι μπροστά μας: ανατροπή ή υποταγή με θυσίες δίχως τέλος; Ανασυντάσσουμε το κίνημά μας, χτίζουμε τη συμμαχία μας, ανοίγουμε το δρόμο ο εργαζόμενος λαός να πάρει το τιμόνι της εξουσίας.
Συμμετέχουμε μαζικά στα συλλαλητήρια των συνταξιούχων στις 4 Απρίλη
Διαδηλώνουμε σε όλη τη χώρα στις 7 Απρίλη, μέρα συνεδρίασης του Eurogroup.
Στην Αθήνα 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια
Κλιμακώνουμε με νέους, πιο δυναμικούς αγώνες
Εμπρός λαέ, ξεσηκωμός!
Το παραπάνω κάλεσμα απευθύνει η Εκτελεστική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου στους εργαζόμενους στο Δημόσιο, με τετρασέλιδη ανακοίνωση για το ζήτημα της «αξιολόγησης» των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία ρυθμίζεται από έναν ακόμα αντιδραστικό νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τον 4369/2016.
Κυβέρνηση, φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού ισχυρίζονται ότι ο νόμος αυτός διαφέρει από τους προηγούμενους γιατί αυτό που κάνει είναι μια «καλή» αξιολόγηση, σε αντίθεση με τις «κακές» αξιολογήσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ισχυρίζονται ότι η «αξιολόγηση» αυτή έχει τάχα να κάνει με τη «γνώση του αντικειμένου, το ενδιαφέρον και τη δημιουργικότητα, τις υπηρεσιακές σχέσεις, την αποτελεσματικότητα της εργασίας».
Ομως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ο νόμος για την «αξιολόγηση» είναι κομμάτι του γενικότερου αντιλαϊκού παζλ. Μεταξύ άλλων, η «αξιολόγηση» που ετοιμάζουν για τους δημόσιους υπαλλήλους έχει να κάνει: Με την «αποτελεσματικότητα στην εργασία», αλλά με βάση τη λεγόμενη «στοχοθεσία», που υπηρετεί αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και στόχους. Με τις υπηρεσιακές σχέσεις, δηλαδή τη συμπεριφορά των υπαλλήλων «εντός και εκτός υπηρεσίας». Με την «πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους», που έχουν βαθιά ταξικό χαρακτήρα και σκοπούς.
Συνδέεται, επίσης, άμεσα με τους νόμους για το μισθολόγιο, τον υπαλληλικό κώδικα κ.ά. Για παράδειγμα, «μετά από τρεις ετήσιες συνεχόμενες αξιολογήσεις (σ.σ. που κρίνουν τον εργαζόμενο «ανεπαρκή») δύναται να αναστέλλεται η αυτόματη μισθολογική του εξέλιξη» (άρθρο 12, Ν.4354/2015). Υπάλληλοι που έχουν διανύσει τα δύο πρώτα έτη της δοκιμαστικής υπηρεσίας τους δεν μονιμοποιούνται εάν «υπάρχει δυσμενής έκθεση αξιολόγησης των ουσιαστικών προσόντων» (άρθρο 40 υπαλληλικού κώδικα). Ακόμα, μόνιμος υπάλληλος «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό, παραπέμπεται (…) προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο (…) μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό» (σχετικά άρθρα 83, 95 και 152 του υπαλληλικού κώδικα).
Οπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, απολύσεις θα προκύψουν από τον καθορισμό νέων οργανογραμμάτων (είναι σε εξέλιξη και θα φέρουν συγχωνεύσεις, καταργήσεις υπηρεσιών) και από τις προωθούμενες αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο (εκχώρηση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα, ιδιωτικοποιήσεις, είσοδος και επέκταση των εργολάβων στις δημόσιες υπηρεσίες κ.ά.).
Επιπλέον, οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι κατεύθυνση της ΕΕ και απαίτηση του ΣΕΒ, ο οποίος ζητά (με δελτίο του ήδη από το Μάη του 2016) να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι.
Αυτό εννοούν όταν λένε «μικρότερο κράτος» και ακριβώς αυτό φωτογραφίζουν ο νέος κρατικός προϋπολογισμός αλλά και οι προβλέψεις των κρατικών προϋπολογισμών μέχρι το 2019, όπου οι μισθολογικές δαπάνες είναι μειωμένες κατά 2,5 δισ. ευρώ.
Στη συνέχεια παρατίθενται βασικά σημεία από την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ.
«Η λεγόμενη «αξιολόγηση» συνδέεται με το χαρακτήρα του κράτους, αποτελεί εργαλείο θωράκισής του. Με το «βούρδουλα» και τη βία της «αξιολόγησης», συνολικά με τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, ενισχύουν την ταξική επιθετικότητα του κράτους απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους, στο λαϊκό κίνημα. Αναπροσαρμόζουν κάποιες κρατικές λειτουργίες ώστε να υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Επιδιώκουν να δυναμώσει η τάση υποχώρησης, συμβιβασμού και χειραγώγησης των δημοσίων υπαλλήλων.
Στοχεύουν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, γενικότερα επιδιώκουν να συρρικνωθούν οι υπάρχουσες κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες. Με τη λεγόμενη «αξιολόγηση» στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους.
Οι οργανισμοί και η δομή τους, το μητρώο επιτελικών στελεχών, η «αξιολόγηση», η στοχοθεσία και η κινητικότητα αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, του νέου «Καλλικράτη», των αναμορφωμένων λειτουργιών του.
Η λεγόμενη «αξιολόγηση» δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες να γίνουν καλύτερες, σύγχρονες, πιο ποιοτικές στην παροχή αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα. Δεν έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ή την εξάλειψη των αιτιών που οδηγούν στην υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών».
«Η αντιδραστική «αξιολόγηση» με βάση τη στοχοθεσία είναι μια κατάπτυστη πρόταση της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ – ΟΤΑ προς την προηγούμενη κυβέρνηση (Μάης 2014). (…) Καλλιεργούν αυταπάτες πως στο πλαίσιο της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής του σημερινού αστικού κράτους μπορεί να υπάρξει «φιλεργατική αξιολόγηση».
ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΑΡΚΙ/ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της «αξιολόγησης». Σε πρόσφατη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ η ΠΑΣΚΕ/ΔΗΣΥ έφτασε στο σημείο να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση γιατί καθυστερεί να εφαρμόσει το νόμο της «αξιολόγησης», το ίδιο και η ΔΑΚΕ, ενώ η ΑΡΚΙ/ΣΥΡΙΖΑ στήριξε το νόμο Βερναρδάκη για την αξιολόγηση (…)! Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει κάτω και από την πίεση που δέχονται από Σωματεία και Ομοσπονδίες, φραστικά τουλάχιστον και στο επίπεδο των διακηρύξεων να διατυπώνουν θέση για «μπλοκάρισμα της αξιολόγησης». Ετσι, η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ έκανε την ανάγκη φιλότιμο και αποφάσισε «απεργία – αποχή όλων των δημοσίων υπαλλήλων από κάθε διαδικασία αξιολόγησης και σε όλα τα επίπεδα».
Ετσι εξηγείται γιατί αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στην πράξη βάζουν τρικλοποδιές στην οργάνωση των αγώνων ενάντια στην αντιδραστική «αξιολόγηση». Εφτασαν στο σημείο σε κάποιες Γενικές Συνελεύσεις να ζητάνε να παρθεί απόφαση από το σωματείο, να «αξιολογηθούν» οι εργαζόμενοι! (…) Αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι εχθρικές προς τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων.
Η επιχειρηματολογία των ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ ότι «οι δοτοί – αρεστοί προϊστάμενοι που με ανάθεση έχουν τοποθετηθεί, θα είναι οι αξιολογητές των δημοσίων υπαλλήλων και άρα κατανοούμε τι αξιολόγηση θα κάνουν…» είναι αστεία και αποπροσανατολιστική. Το πρόβλημα δεν είναι εάν κάνει την «αξιολόγηση» ένας αρεστός στην κυβέρνηση, αλλά ποιο θα είναι το περιεχόμενο της «αξιολόγησης», με ποια κριτήρια αυτή θα γίνει. Αυτό είναι το πρόβλημα».
«Η θέση και η στάση μας απέναντι στην αξιολόγηση έχει να κάνει με το περιεχόμενο και τους σκοπούς που αυτή υπηρετεί. Δεν είμαστε γενικά ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά ενάντια στο συγκεκριμένο περιεχόμενο, στους σκοπούς και τις επιδιώξεις που προωθεί το ταξικό κράτος μέσω της «αξιολόγησης».
Ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δε συμβιβαστήκαμε και, πολύ περισσότερο, δεν επιβραβεύσαμε την τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Ποτέ δε διαμορφώσαμε θέση που να λέει ότι είμαστε ενάντια σε κάθε έλεγχο στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου.
Δεν παραγνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, όμως γι” αυτά υπάρχει το αντίστοιχο θεσμικό – νομικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούν ν” αντιμετωπιστούν.
Εμείς θεωρούμε ότι ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να είναι σωστός και αποδοτικός στη δουλειά του. Ομως, άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο η απόδοση αυτή να συνδέεται με την αξιολόγηση, με την περικοπή μισθού και τις απολύσεις. Πρώτοι απ” όλους εμείς επιβραβεύουμε όλους εκείνους τους συναδέλφους, π.χ. τους νοσηλευτές και τους γιατρούς που κόντρα σε κάθε δυσκολία είναι δίπλα στους ασθενείς τους, το δάσκαλο, τον παιδαγωγό που δίνει τη μάχη, κόντρα στις μεγάλες ταξικές ανισότητες, να μορφωθούν όλα τα παιδιά».
«Μέρος της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής είναι και η «αξιολόγηση» στο Δημόσιο. Συνεπώς, η απάντηση των εργαζομένων πρέπει να είναι ενιαία και να αντιπαλεύει το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.
Στη βάση αυτή προτείνουμε προς τα Σωματεία και τις Ομοσπονδίες:
Κομμάτι της «αξιολόγησης» είναι η στοχοθεσία. Πρόκειται για μετρήσιμους στόχους, για νόρμες που στην πραγματικότητα θα επιβάλλουν οι προϊστάμενοι, οι διευθυντές στους εργαζόμενους ενός τμήματος, μιας υπηρεσίας. Ο βαθμός επίτευξης των στόχων θα αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης για τους εργαζόμενους. Το ΠΑΜΕ αναφέρει μια σειρά παραδειγμάτων που αναδεικνύουν το αντιδραστικό περιεχόμενο της στοχοθεσίας.
«Παράδειγμα 1ο: Οι εργαζόμενοι της Διεύθυνσης Οικονομικών Ελέγχων και επιθεώρησης του υπουργείου Γεωργίας κάνουν περίπου 50 βασικούς ελέγχους το χρόνο και άλλους 200 συμπληρωματικούς. Σήμερα, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι από 11 έμειναν 2, πρέπει να κάνουν τους ίδιους ή και περισσότερους ελέγχους. Μιλάμε για ξεζούμισμα, υπερεντατικοποίηση και υπερεκμετάλλευση. Αυτή είναι η στοχοθεσία.
Παράδειγμα 2: Δέκα εργαζόμενοι καθαριότητας ενός Δήμου καθάριζαν μια συνοικία. Σήμερα σε συνθήκες υποστελέχωσης των υπηρεσιών και μνημονιακών δεσμεύσεων στη συγκεκριμένη υπηρεσία του δήμου έμειναν 3 εργαζόμενοι για την ίδια δουλειά. Εχουμε λοιπόν 3 εργαζόμενους που θα βγάλουν τη δουλειά των 10 και θα αξιολογούνται κι από πάνω ως ανεπαρκείς; Είναι ή δεν είναι εξοργιστικό;
».