Κομμάτι του γενικότερου αντιλαϊκού παζλ η λεγόμενη «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων

«Ολοι και όλες στον αγώνα «αποχή από κάθε διαδικασία «αξιολόγησης» σε όλα τα επίπεδα». Να καταργηθεί όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο για την «αξιολόγηση» και την κινητικότητα».

 

Το παραπάνω κάλεσμα απευθύνει η Εκτελεστική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου στους εργαζόμενους στο Δημόσιο, με τετρασέλιδη ανακοίνωση για το ζήτημα της «αξιολόγησης» των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία ρυθμίζεται από έναν ακόμα αντιδραστικό νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τον 4369/2016.

Κυβέρνηση, φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού ισχυρίζονται ότι ο νόμος αυτός διαφέρει από τους προηγούμενους γιατί αυτό που κάνει είναι μια «καλή» αξιολόγηση, σε αντίθεση με τις «κακές» αξιολογήσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ισχυρίζονται ότι η «αξιολόγηση» αυτή έχει τάχα να κάνει με τη «γνώση του αντικειμένου, το ενδιαφέρον και τη δημιουργικότητα, τις υπηρεσιακές σχέσεις, την αποτελεσματικότητα της εργασίας».

Ομως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ο νόμος για την «αξιολόγηση» είναι κομμάτι του γενικότερου αντιλαϊκού παζλ. Μεταξύ άλλων, η «αξιολόγηση» που ετοιμάζουν για τους δημόσιους υπαλλήλους έχει να κάνει: Με την «αποτελεσματικότητα στην εργασία», αλλά με βάση τη λεγόμενη «στοχοθεσία», που υπηρετεί αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και στόχους. Με τις υπηρεσιακές σχέσεις, δηλαδή τη συμπεριφορά των υπαλλήλων «εντός και εκτός υπηρεσίας». Με την «πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους», που έχουν βαθιά ταξικό χαρακτήρα και σκοπούς.

 

 Συνδέεται, επίσης, άμεσα με τους νόμους για το μισθολόγιο, τον υπαλληλικό κώδικα κ.ά. Για παράδειγμα, «μετά από τρεις ετήσιες συνεχόμενες αξιολογήσεις (σ.σ. που κρίνουν τον εργαζόμενο «ανεπαρκή») δύναται να αναστέλλεται η αυτόματη μισθολογική του εξέλιξη» (άρθρο 12, Ν.4354/2015). Υπάλληλοι που έχουν διανύσει τα δύο πρώτα έτη της δοκιμαστικής υπηρεσίας τους δεν μονιμοποιούνται εάν «υπάρχει δυσμενής έκθεση αξιολόγησης των ουσιαστικών προσόντων» (άρθρο 40 υπαλληλικού κώδικα). Ακόμα, μόνιμος υπάλληλος «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό, παραπέμπεται (…) προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο (…) μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό» (σχετικά άρθρα 83, 95 και 152 του υπαλληλικού κώδικα).

 

Οπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, απολύσεις θα προκύψουν από τον καθορισμό νέων οργανογραμμάτων (είναι σε εξέλιξη και θα φέρουν συγχωνεύσεις, καταργήσεις υπηρεσιών) και από τις προωθούμενες αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο (εκχώρηση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα, ιδιωτικοποιήσεις, είσοδος και επέκταση των εργολάβων στις δημόσιες υπηρεσίες κ.ά.).

Επιπλέον, οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι κατεύθυνση της ΕΕ και απαίτηση του ΣΕΒ, ο οποίος ζητά (με δελτίο του ήδη από το Μάη του 2016) να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι.

Αυτό εννοούν όταν λένε «μικρότερο κράτος» και ακριβώς αυτό φωτογραφίζουν ο νέος κρατικός προϋπολογισμός αλλά και οι προβλέψεις των κρατικών προϋπολογισμών μέχρι το 2019, όπου οι μισθολογικές δαπάνες είναι μειωμένες κατά 2,5 δισ. ευρώ.

Στη συνέχεια παρατίθενται βασικά σημεία από την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ.

Ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι της «αξιολόγησης»

«Η λεγόμενη «αξιολόγηση» συνδέεται με το χαρακτήρα του κράτους, αποτελεί εργαλείο θωράκισής του. Με το «βούρδουλα» και τη βία της «αξιολόγησης», συνολικά με τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, ενισχύουν την ταξική επιθετικότητα του κράτους απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους, στο λαϊκό κίνημα. Αναπροσαρμόζουν κάποιες κρατικές λειτουργίες ώστε να υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Επιδιώκουν να δυναμώσει η τάση υποχώρησης, συμβιβασμού και χειραγώγησης των δημοσίων υπαλλήλων.

Στοχεύουν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, γενικότερα επιδιώκουν να συρρικνωθούν οι υπάρχουσες κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες. Με τη λεγόμενη «αξιολόγηση» στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους.

Οι οργανισμοί και η δομή τους, το μητρώο επιτελικών στελεχών, η «αξιολόγηση», η στοχοθεσία και η κινητικότητα αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, του νέου «Καλλικράτη», των αναμορφωμένων λειτουργιών του.

Η λεγόμενη «αξιολόγηση» δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες να γίνουν καλύτερες, σύγχρονες, πιο ποιοτικές στην παροχή αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα. Δεν έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ή την εξάλειψη των αιτιών που οδηγούν στην υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών».

Η στάση της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ και κάποιων Ομοσπονδιών

«Η αντιδραστική «αξιολόγηση» με βάση τη στοχοθεσία είναι μια κατάπτυστη πρόταση της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ – ΟΤΑ προς την προηγούμενη κυβέρνηση (Μάης 2014). (…) Καλλιεργούν αυταπάτες πως στο πλαίσιο της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής του σημερινού αστικού κράτους μπορεί να υπάρξει «φιλεργατική αξιολόγηση».

ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΑΡΚΙ/ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της «αξιολόγησης». Σε πρόσφατη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ η ΠΑΣΚΕ/ΔΗΣΥ έφτασε στο σημείο να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση γιατί καθυστερεί να εφαρμόσει το νόμο της «αξιολόγησης», το ίδιο και η ΔΑΚΕ, ενώ η ΑΡΚΙ/ΣΥΡΙΖΑ στήριξε το νόμο Βερναρδάκη για την αξιολόγηση (…)! Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει κάτω και από την πίεση που δέχονται από Σωματεία και Ομοσπονδίες, φραστικά τουλάχιστον και στο επίπεδο των διακηρύξεων να διατυπώνουν θέση για «μπλοκάρισμα της αξιολόγησης». Ετσι, η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ έκανε την ανάγκη φιλότιμο και αποφάσισε «απεργία – αποχή όλων των δημοσίων υπαλλήλων από κάθε διαδικασία αξιολόγησης και σε όλα τα επίπεδα».

Ετσι εξηγείται γιατί αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στην πράξη βάζουν τρικλοποδιές στην οργάνωση των αγώνων ενάντια στην αντιδραστική «αξιολόγηση». Εφτασαν στο σημείο σε κάποιες Γενικές Συνελεύσεις να ζητάνε να παρθεί απόφαση από το σωματείο, να «αξιολογηθούν» οι εργαζόμενοι! (…) Αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι εχθρικές προς τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων.

Η επιχειρηματολογία των ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ ότι «οι δοτοί – αρεστοί προϊστάμενοι που με ανάθεση έχουν τοποθετηθεί, θα είναι οι αξιολογητές των δημοσίων υπαλλήλων και άρα κατανοούμε τι αξιολόγηση θα κάνουν…» είναι αστεία και αποπροσανατολιστική. Το πρόβλημα δεν είναι εάν κάνει την «αξιολόγηση» ένας αρεστός στην κυβέρνηση, αλλά ποιο θα είναι το περιεχόμενο της «αξιολόγησης», με ποια κριτήρια αυτή θα γίνει. Αυτό είναι το πρόβλημα».

Η θέση του ΠΑΜΕ

«Η θέση και η στάση μας απέναντι στην αξιολόγηση έχει να κάνει με το περιεχόμενο και τους σκοπούς που αυτή υπηρετεί. Δεν είμαστε γενικά ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά ενάντια στο συγκεκριμένο περιεχόμενο, στους σκοπούς και τις επιδιώξεις που προωθεί το ταξικό κράτος μέσω της «αξιολόγησης».

Ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δε συμβιβαστήκαμε και, πολύ περισσότερο, δεν επιβραβεύσαμε την τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Ποτέ δε διαμορφώσαμε θέση που να λέει ότι είμαστε ενάντια σε κάθε έλεγχο στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου.

Δεν παραγνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, όμως γι” αυτά υπάρχει το αντίστοιχο θεσμικό – νομικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούν ν” αντιμετωπιστούν.

Εμείς θεωρούμε ότι ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να είναι σωστός και αποδοτικός στη δουλειά του. Ομως, άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο η απόδοση αυτή να συνδέεται με την αξιολόγηση, με την περικοπή μισθού και τις απολύσεις. Πρώτοι απ” όλους εμείς επιβραβεύουμε όλους εκείνους τους συναδέλφους, π.χ. τους νοσηλευτές και τους γιατρούς που κόντρα σε κάθε δυσκολία είναι δίπλα στους ασθενείς τους, το δάσκαλο, τον παιδαγωγό που δίνει τη μάχη, κόντρα στις μεγάλες ταξικές ανισότητες, να μορφωθούν όλα τα παιδιά».

Αγωνιστικές πρωτοβουλίες ενάντια στην «αξιολόγηση»

«Μέρος της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής είναι και η «αξιολόγηση» στο Δημόσιο. Συνεπώς, η απάντηση των εργαζομένων πρέπει να είναι ενιαία και να αντιπαλεύει το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Στη βάση αυτή προτείνουμε προς τα Σωματεία και τις Ομοσπονδίες:

  • Να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις σε όλα τα σωματεία του Δημοσίου με κεντρικό θέμα το νέο πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων (…) Να επιδιώξουμε να γίνει συζήτηση και να παρθούν αποφάσεις για το γεγονός ότι η «αξιολόγηση» είναι μέρος της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής και στη βάση αυτή απαιτείται ενιαίος αγώνας, προετοιμασία για άμεση πανεργατική απεργιακή απάντηση. Να παρθούν αποφάσεις «αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα« (…).
  • Εφόσον πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις Τμημάτων για να αξιολογήσουν τους προϊσταμένους, να μην προχωρήσουν οι εργαζόμενοι στη διαδικασία της «αξιολόγησης«, να μη συμπληρώσουν τα ανώνυμα ερωτηματολόγια, αφού έτσι πρακτικά θα ανοίγουν το δρόμο για τη δική τους «αξιολόγηση».
  • Με βάση τη συλλογική απόφαση για «αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης», καλούμε τους εργαζόμενους να μη συμμετέχουν στη διαδικασία της συνέντευξης που θα παίρνουν οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές.
  • Καλούμε τους δημάρχους να στηρίξουν τη θέση των σωματείων και του συνδικαλιστικού κινήματος και να μην προβούν σε καμιά διαδικασία «αξιολόγησης».
  • Καλούμε τους βουλευτές να μην προχωρήσουν στην «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων που είναι αποσπασμένοι στα γραφεία τους.
  • Να εκφραστεί η αντίθεσή μας στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για τους οργανισμούς, τα νέα οργανογράμματα. Είναι εργαλεία εξειδίκευσης της κυβερνητικής πολιτικής, φέρνουν νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις δημόσιων υπηρεσιών και ως προς τον προσανατολισμό τους ενισχύουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της κρατικής διοίκησης».

 

Για τη λεγόμενη «στοχοθεσία»

Κομμάτι της «αξιολόγησης» είναι η στοχοθεσία. Πρόκειται για μετρήσιμους στόχους, για νόρμες που στην πραγματικότητα θα επιβάλλουν οι προϊστάμενοι, οι διευθυντές στους εργαζόμενους ενός τμήματος, μιας υπηρεσίας. Ο βαθμός επίτευξης των στόχων θα αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης για τους εργαζόμενους. Το ΠΑΜΕ αναφέρει μια σειρά παραδειγμάτων που αναδεικνύουν το αντιδραστικό περιεχόμενο της στοχοθεσίας.

«Παράδειγμα 1ο: Οι εργαζόμενοι της Διεύθυνσης Οικονομικών Ελέγχων και επιθεώρησης του υπουργείου Γεωργίας κάνουν περίπου 50 βασικούς ελέγχους το χρόνο και άλλους 200 συμπληρωματικούς. Σήμερα, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι από 11 έμειναν 2, πρέπει να κάνουν τους ίδιους ή και περισσότερους ελέγχους. Μιλάμε για ξεζούμισμα, υπερεντατικοποίηση και υπερεκμετάλλευση. Αυτή είναι η στοχοθεσία.

Παράδειγμα 2: Δέκα εργαζόμενοι καθαριότητας ενός Δήμου καθάριζαν μια συνοικία. Σήμερα σε συνθήκες υποστελέχωσης των υπηρεσιών και μνημονιακών δεσμεύσεων στη συγκεκριμένη υπηρεσία του δήμου έμειναν 3 εργαζόμενοι για την ίδια δουλειά. Εχουμε λοιπόν 3 εργαζόμενους που θα βγάλουν τη δουλειά των 10 και θα αξιολογούνται κι από πάνω ως ανεπαρκείς; Είναι ή δεν είναι εξοργιστικό;

».

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ – ΦΟΙΤΗΤΕΣ Με κινητοποίηση απαίτησαν μόνιμους διορισμούς

Συγκέντρωση χτες στη Βουλή από εκπαιδευτικούς και φοιτητές, ενάντια στην τροπολογία του υπουργείου Παιδείας για τους αναπληρωτές

 Να αποσυρθεί η τροπολογία του υπουργείου Παιδείας που δίνει ένα ακόμα χτύπημα στην Ειδική Αγωγή, συνεχίζοντας το καθεστώς της αδιοριστίας, απαίτησαν μόνιμοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και φοιτητές. Συγκεντρώθηκαν στη 1 περίπου το μεσημέρι στο Σύνταγμα και πορεύτηκαν στη Βουλή, όπου διαδήλωναν την ώρα που συζητιόταν το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών στο οποίο έχει ενταχθεί η επίμαχη τροπολογία. Με αυτήν, αφού ομολογείται ότι μόνιμοι διορισμοί «είναι αδύνατον» να υπάρξουν τουλάχιστον μέχρι το 2019, παγιώνονται όλες εκείνες οι ρυθμίσεις που προωθήθηκαν τα τελευταία χρόνια με αρνητικές συνέπειες στην Ειδική Αγωγή και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και του υπόλοιπου προσωπικού που εργάζεται σε αυτή.

 

Εκπαιδευτικοί από μια σειρά πρωτοβάθμια σωματεία της Αττικής, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι που εργάζονται στη Γενική και στην Ειδική Αγωγή, φοιτητές του Συλλόγου Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής που έφτασαν από το Βόλο, με τα συνθήματά τους απαίτησαν να αποσυρθεί η τροπολογία που εντείνει την υποβάθμιση και στρέφεται ενάντια στο μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών και το δικαίωμα των εκπαιδευτικών σε μόνιμη και σταθερή δουλειά. Ζήτησαν να στελεχωθούν τα σχολεία ώστε να καλύπτονται οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, ιδιαίτερα στην Ειδική Αγωγή όπου είναι αναγκαίο να είναι σταθεροί οι εκπαιδευτικοί, καταγγέλλοντας παράλληλα την πολιτική της αδιοριστίας, ενώνοντας τις φωνές στο σύνθημα για μόνιμους μαζικούς διορισμούς.

 

Χαιρετισμό στην κινητοποίηση απηύθυνε ο βουλευτής του ΚΚΕ Σ. Βαρδαλής. Μεταξύ άλλων, ενημέρωσε πως το ΚΚΕ κατέθεσε τροπολογία για την κατάργηση της διάταξης που – στο πλαίσιο της μετακίνησης του πλεονάζοντος προσωπικού, το οποίο έχει προέλθει τεχνητά από κυβερνητικές αποφάσεις και της πολιτικής των περικοπών – μετακινεί εκπαιδευτικούς χωρίς τα απαραίτητα προσόντα στην Ειδική Αγωγή. Δήλωσε πως το Κόμμα θα βρίσκεται στο πλευρό τους εντός και εκτός Βουλής, τονίζοντας πως ο αγώνας των ίδιων των εργαζομένων είναι αυτός που θα επιβάλει λύσεις προς όφελός τους. 

Αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Βουλής, στον οποίο ανέπτυξε τα αιτήματα των εκπαιδευτικών και, όπως δήλωσαν μετά τη συνάντηση, απάντησε πως θα τα διαβιβάσει.

Στο μεταξύ, αντιπροσωπεία από την Πρωτοβουλία Αναπληρωτών και Ωρομισθίων και από πρωτοβάθμια σωματεία εκπαιδευτικών της Αττικής, που συμμετείχαν στη χτεσινή κινητοποίηση, έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας με αίτημα την εξίσωση των αδειών των αναπληρωτών με αυτές των μόνιμων εκπαιδευτικών. Συναντήθηκαν με τον γενικό γραμματεία του υπουργείου, ο οποίος σύμφωνα με εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στη συνάντηση, δήλωσε αναρμόδιος και παρέπεμψε στο υπουργείο Παιδείας. Είπε πως εξετάζονται μια σειρά ζητήματα, όμως καμία δέσμευση δεν έλαβαν για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Οπως επισήμαναν, φάνηκε πως η κυβέρνηση ξέρει καλά να περνά τροπολογίες που καταδικάζουν στην ανεργία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, ενώ αρνείται ρυθμίσεις που δίνουν τέλος στην αδικία.

Με επίκεντρο τα ίδια αιτήματα και τις ίδιες ανάγκες, αναπληρωτές εκπαιδευτικοί κινητοποιήθηκαν χτες και στη Θεσσαλονίκη, με πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της πόλης και καθιστική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης, ενώ η κινητοποίηση ολοκληρώθηκε έξω από το ΙΚΑ.

  • Με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή, η Πρωτοβουλία Αναπληρωτών και Ωρομισθίων καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς του χώρου αύριο, Παρασκευή, στις 6 το απόγευμα, στα γραφεία της ΔΟΕ, σε εκδήλωση με θέμα «Οι εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή και τα επόμενα αγωνιστικά μας βήματα».

Εκρηκτική η κατάσταση για εργαζόμενους, ΑμεΑ και τις οικογένειές τους

Η επιτακτική ανάγκη για ένα κεντρικά σχεδιασμένο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, υψηλού επιπέδου, δίκτυο υπηρεσιών, σχολείων Ειδικής Αγωγής και κέντρων ημέρας που θα απευθύνονται σε άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών, εξειδικευμένα σε κάθε αναπηρία, άρα και στις ανάγκες τους, που θα πληρούν τα επιστημονικά κριτήρια και την εφαρμογή όλων των σύγχρονων μεθόδων και τεχνικών στην Ειδική Αγωγή, αποτυπώνεται καθαρά στην κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε αυτήν, τα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ) και οι οικογένειές τους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από την πολιτική που ακολουθείται στην Ειδική Αγωγή σε όλα τα επίπεδα. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η επιδείνωση αυτή αποτυπώνεται και στις εξελίξεις στα ιδιωτικά κέντρα, αλλά και στο υποτυπώδες πλέγμα των μεμονωμένων Κέντρων και Εργαστηρίων Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) Ειδικής Αγωγής, τα οποία λειτουργούν εδώ και δεκαετίες και τα τελευταία χρόνια απευθύνονται σε ηλικίες από 14 ετών και πάνω.

Οι αστικές κυβερνήσεις σκόπιμα διατηρούν το νομικό καθεστώς του ιδιωτικού δικαίου στα συγκεκριμένα Κέντρα. Με αυτόν τον τρόπο το κράτος απαλλάσσεται βήμα βήμα από την υποχρέωσή του να εξασφαλίζει δημόσια και δωρεάν Ειδική Αγωγή για όσα παιδιά το έχουν ανάγκη, προωθείται η εμπορευματοποίησή της, δίνεται χώρος για να αναπτύσσεται ο αμιγώς ιδιωτικός τομέας, ενώ οι όποιες δημόσιες δομές Ειδικής Αγωγής έχουν απομείνει διαρκώς υποβαθμίζονται και συρρικνώνονται.

Το αποτέλεσμα είναι 200.000 παιδιά με ειδικές ανάγκες να αποκλείονται από οποιαδήποτε εκπαιδευτική διαδικασία και να μένουν σπίτια τους. Παράλληλα, πρέπει να σημειωθεί η σοβαρή έλλειψη δομών που να απευθύνονται σε ανθρώπους με βαριές αναπηρίες (βαριά νοητική υστέρηση, πολυαναπηρία κ.ά.).

Διαχρονικός στόχος αυτής της πολιτικής είναι να υλοποιηθεί η απάνθρωπη στρατηγική της ΕΕ, που θέλει ανταγωνιστική και κερδοφόρα «αγορά» και στην Ειδική Αγωγή.

Το μάρμαρο θα το πληρώσουν και σ” αυτήν την περίπτωση: Οι εργαζόμενοι που ήδη δουλεύουν με σχέσεις εργασίας – λάστιχο, σε σύνθετες και ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και αμείβονται με ψίχουλα, τα ΑμεΑ και οι οικογένειές τους, οι οποίες βάζουν το χέρι όλο και πιο βαθιά στις ολοένα και πιο άδειες τσέπες τους, για να πληρώσουν όσα θα έπρεπε να είναι δωρεάν για όλους.

«Στον αέρα» η πετσοκομμένη χρηματοδότηση των ΝΠΙΔ

Το 2009 η κρατική χρηματοδότηση του συνόλου των ΝΠΙΔ Ειδικής Αγωγής και Πρόνοιας (π.χ. γηροκομεία) της χώρας ήταν 25 εκατομμύρια ευρώ. Χρόνο με το χρόνο, η χρηματοδότησή τους μειώνεται, με αποκορύφωμα το 2016 οπότε έπεσε στα 6 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, από το 2009 έχουν περικοπεί σχεδόν τα 4/5 της κρατικής χρηματοδότησης προς τα ΝΠΙΔ.

Για το 2017 η κρατική χρηματοδότηση προς τα ΝΠΙΔ είναι «στον αέρα», καθώς κανείς δε γνωρίζει το ύψος της (το 2016 το υπουργείο Εργασίας γνωστοποίησε το ποσό της χρηματοδότησης το… καλοκαίρι, κάτω από την πίεση αλλεπάλληλων κινητοποιήσεων).

Στην Αττική, τα ΝΠΙΔ Ειδικής Αγωγής είναι περίπου 40 και το 2016 επιχορηγήθηκαν με μόλις 3,68 εκατ. ευρώ, ποσό που δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα λειτουργικά έξοδά τους.

Αλλη πηγή χρηματοδότησης για τα ΝΠΙΔ είναι τα έμμεσα και άμεσα τροφεία. Στα έμμεσα τροφεία αντιστοιχούν τα διαφορετικού τύπου νοσήλια που δικαιολογεί ο ΕΟΠΥΥ (κλειστό νοσήλιο περίπου 50 ευρώ τη μέρα, ολιγόωρης απασχόλησης περίπου 10 ευρώ τη μέρα, 8ωρης παραμονής στο Κέντρο γύρω στα 40 ευρώ τη μέρα). Χρήματα που τα προπληρώνουν οι γονείς και τα παίρνουν από τον ΕΟΠΥΥ μετά από μήνες ή και χρόνια…

Ο ΕΟΠΥΥ προωθεί για το επόμενο διάστημα τη σύναψη συμβάσεων και με τα ΝΠΙΔ (από την ίδρυσή του, το 2012, δεν είχε συνάψει), προκειμένου να εφαρμοστεί «κόφτης» και στα νοσήλια.

Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια έχει οξυνθεί η οικονομική ασφυξία για τις οικογένειες των ΑμεΑ καθώς πολλά από τα ΝΠΙΔ επιβάλλουν στους γονείς πρόσθετα τροφεία, που κυμαίνονται από 200 μέχρι και 2.000 ευρώ το μήνα (ποσό που αφορά κυρίως οικοτροφεία).

Εργαζόμενοι απλήρωτοι σχεδόν 2 χρόνια…

Η παραπάνω κατάσταση αξιοποιείται από τις διοικήσεις των ΝΠΙΔ Ειδικής Αγωγής για να απολύουν, να ξεζουμίζουν εργαζόμενους και οικογένειες. Σε κάποια ΝΠΙΔ οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι μέχρι και 20 μήνες. Πρόκειται για εργαζόμενους (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς, καθαρίστριες, φύλακες, επαγγελματικές ειδικότητες κ.ά.) που δουλεύουν με παντός τύπου σχέσεις εργασίας στα ΝΠΙΔ και υπολογίζονται πανελλαδικά γύρω στους 2.500.

Μέχρι το 2010, οι περισσότεροι εργαζόμενοι αμείβονταν – με βάση ΚΥΑ του υπουργείου Εργασίας (2008) κι ανάλογα με την ειδικότητα – με κατώτερο μισθό 615 ευρώ. Σήμερα, οι περισσότεροι εργοδότες, όταν και αν, πληρώνουν με βάση την ΕΓΣΣΕ, δηλαδή 586 ευρώ μεικτά, το επίδομα Ειδικής Αγωγής τα τελευταία χρόνια έχει καταργηθεί, ενώ πρόσφατα προσλαμβάνονται και εργαζόμενοι με μπλοκάκι.

Η εργοδοτική ασυδοσία στο χώρο είναι διαχρονικό φαινόμενο, καθώς είναι στην ευχέρεια του εργοδότη να επιλέξει πόσο και πότε θα πληρώνεται ο εργαζόμενος, αν θα παίρνει το επίδομα, κ.λπ.

Οι εργαζόμενοι στα ΝΠΙΔ δουλεύουν από 35 μέχρι 40 ώρες τη βδομάδα, ανάλογα με το Κέντρο. Καθημερινά είναι αντιμέτωποι με δύσκολες συνθήκες λόγω του αντικειμένου της εργασίας τους. Σε πολλές περιπτώσεις έρχονται αντιμέτωποι με παιδιά που έχουν επιθετική συμπεριφορά, δεν εξυπηρετούνται μόνα τους κ.λπ.

Ενα από τα προβλήματα που υπάρχουν σε μια σειρά τέτοιες δομές είναι ότι προκειμένου να καλυφθούν οι θέσεις και άρα να εισπράξουν οι διοικήσεις τα νοσήλια και τα τροφεία δεν βάζουν αυστηρά διαγνωστικά κριτήρια. Ετσι, σε μια ομάδα μπορεί να υπάρχουν συγχρόνως ΑμεΑ που έχουν νοητική υστέρηση, αυτισμό, κινητικά προβλήματα. Τέτοιες ομάδες μπορεί να έχουν από 6 μέχρι και 12 παιδιά με έναν μόνο εκπαιδευτή.

Αυτό έχει ως συνέπεια την πλήρη εντατικοποίηση της δουλειάς των εκπαιδευτών, να επωμίζονται τεράστια ευθύνη, ενώ η συγκεκριμένη κατάσταση έχει αντίκτυπο και στην εξέλιξη των ΑμεΑ, καθώς η παρέμβαση δεν μπορεί να είναι εξατομικευμένη κι άρα αποτελεσματική, δεν μπορούν να εφαρμοστούν εξειδικευμένες και σύγχρονες γνώσεις και τεχνικές. Βέβαια, στους χώρους που οι γονείς πληρώνουν αδρά η κατάσταση είναι διαφορετική…

Υπενθυμίζεται ότι είναι παντελής η έλλειψη δομών για την πρώιμη διάγνωση και την έγκαιρη παρέμβαση, οι οποίες είναι καθοριστικής σημασίας, οι γονείς δεν έχουν υποστήριξη στις επιλογές τους και πάνε με ατομική τους ευθύνη να βοηθήσουν το παιδί και τον εαυτό τους. Ενώ μόλις τελειώσει το παιδί την υποχρεωτική του εκπαίδευση δεν υπάρχει καμία κρατική δομή, ειδικά στις ηλικίες 25 ετών και πάνω.

Απάντηση με μαζικοποίηση του κλαδικού σωματείου και οργάνωση της πάλης

Απέναντι σε αυτήν την εκρηκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι και γονείς, ενδεικτική είναι η στάση της διοίκησης της ΠΟΜΕΕΑ (Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή), η οποία κωφεύει στα αιτήματα των ταξικών δυνάμεων για σύγκληση διευρυμένου Διοικητικού Συμβουλίου. Αξίζει να αναφερθεί ότι από το Συνέδριο της Ομοσπονδίας έχει πραγματοποιηθεί μόνο το Διοικητικό Συμβούλιο σύστασης σε σώμα, τη στιγμή που η Ειδική Αγωγή κλονίζεται από τον «κόφτη», τις μειώσεις μισθών, τις απειλές για απολύσεις με αφορμή τη σύμβαση του ΕΟΠΥΥ με τα ιδιωτικά κέντρα Ειδικής Αγωγής, ενώ οι εργαζόμενοι στα ΝΠΙΔ, όπως προαναφέραμε, έχουν έως και δύο χρόνια να πληρωθούν. Παρ” όλα αυτά, έχει βγάλει μόνο δύο ανακοινώσεις χωρίς να συνεδριάσει, ενώ για τη διεκδίκηση της επαναπρόσληψης των απολυμένων του Σικιαρίδειου Ιδρύματος, για την οποία δεσμευόταν με απόφαση του συνεδρίου, δεν έχει βγάλει κιχ…

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες – Ιδρύματα – Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ) αναπτύσσει δραστηριότητα, συμβάλλει στο ξεδίπλωμα αγωνιστικών πρωτοβουλιών από τους εργαζόμενους στην Ειδική Αγωγή.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» η Γεωργία Κουρή, γραμματέας του ΣΕΜΙΣΕΑ και εργαζόμενη στο Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα», σημειώνει: «Την περασμένη Τρίτη είχαμε απεργία στο Εργαστήρι «Μαργαρίτα», όπου οι εργαζόμενοι βρισκόμαστε για 14 μήνες απλήρωτοι. Το ζήτημα είναι αυτή η απεργία να μην είναι μια τουφεκιά στον αέρα. Χρειάζεται όχι μόνο να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα μας για την καταβολή των δεδουλευμένων, αλλά ενιαία σε όλο τον κλάδο να βάλουμε τις βάσεις για τη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για την κατάργηση των τροφείων. Να απαιτήσουμε την αύξηση της χρηματοδότησης ώστε να καλύπτεται πλήρως η λειτουργία των ΝΠΙΔ στην προοπτική δημοσιοποίησής τους γιατί μόνο ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, Ειδικής Αγωγής είναι προς όφελος και των εργαζομένων και των ΑμεΑ και των οικογενειών τους. Ενα σύστημα που θα μπορεί να λειτουργεί με την ευθύνη του κράτους, εφαρμόζοντας όλα τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα. Προϋπόθεση γι” αυτό είναι να μαζικοποιήσουμε το κλαδικό μας σωματείο και τα επιχειρησιακά σωματεία όπου έχουμε, να οργανώσουμε τη δράση σε κάθε τόπο δουλειάς. Να ενώσουμε την πάλη μας και με τους άλλους κλάδους να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός κινήματος ανατροπής. Σ” αυτήν την κατεύθυνση καλούμε τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια στις 7 Απρίλη».

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αν. Αττικής «Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ» Καλωσορίζει τα προσφυγόπουλα

Σε μαζική συμμετοχή στο καλωσόρισμα των προσφυγόπουλων στα σχολεία της Μαλακάσας και της Αυλώνας καλεί ο Σύλλογος εκπαιδευτικών ΠΕ Αν. Αττικής «Ο Σωκράτης».

Συγκεκριμένα καλεί σε εκδηλώσεις καλωσορίσματος τη Δευτέρα 27 Μάρτη στο Δημοτικό σχολείο Μαλακάσας και την Τρίτη 28 Μάρτη στο 1ο Δημοτικό Αυλώνα, στις 2 το μεσημέρι.

Ο Σύλλογος σε ανακοίνωσή του μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Απαιτούμε την πλήρη και ομαλή ένταξή τους στο Δημόσιο Σχολείο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ. Με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, για την υγεία των παιδιών, την εξασφάλιση όλου του απαραίτητου εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, τη στήριξη των υποδομών και των σχολικών επιτροπών. Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε τα προσφυγόπουλα να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες.

Παίρνουμε πρωτοβουλίες έμπρακτης αλληλεγγύης και στήριξης μέσα από το σωματείο μας, μιλάμε στους μαθητές μας για την προσφυγιά και τη μετανάστευση. Η ιστορία του τόπου μας είναι συνδεδεμένη με τα βάσανα και τις πίκρες της προσφυγιάς και της μετανάστευσης. Δεν ξεχνάμε! Ξέρουμε καλά ότι κανένας άνθρωπος δεν επιλέγει να γίνει πρόσφυγας!!

Τα παιδιά – θύματα του πολέμου, που θα έρθουν να φοιτήσουν στα σχολεία μας, το ελάχιστο που δικαιούνται είναι η φροντίδα, η ασφάλεια και η εκπαιδευτική στήριξη. Τα παιδιά αυτά που είδαν τα χωριά τους να καίγονται, τους δικούς τους ανθρώπους να χάνονται, τους συνομηλίκους τους να θαλασσοπνίγονται είναι τα πιο αθώα θύματα του πολέμου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και του διαμελισμού χωρών, για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των πετρελαιάδων και των μεγαλοεπενδυτών, των κρατών που έχουν βουτήξει στο αίμα και τη φωτιά την περιοχή μας για τα δικά τους κέρδη.

Η μόρφωση αποτελεί δικαίωμα κάθε παιδιού, ανεξάρτητα από χρώμα, κοινωνική θέση, θρήσκευμα και καταγωγή. Η φοίτηση όλων των μαθητών στα δημόσια σχολεία είναι καθήκον του κράτους και κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει.

Καλούμε εκπαιδευτικούς και γονείς να συμπαραταχθούν στην προσπάθεια αυτή, αγνοώντας τις όποιες φωνές αντίδρασης, ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Καλούμε όλες και όλους από κοινού με τα εργατικά σωματεία και τις λαϊκές επιτροπές, τους μαζικούς φορείς των περιοχών μας να στηρίξουν την υποδοχή των παιδιών με την παρουσία τους στα σχολεία με τα τμήματα υποδοχής και εκπαίδευσης προσφύγων».