Να αποσυρθεί η τροπολογία του υπουργείου Παιδείας που δίνει ένα ακόμα χτύπημα στην Ειδική Αγωγή, συνεχίζοντας το καθεστώς της αδιοριστίας, απαίτησαν μόνιμοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και φοιτητές. Συγκεντρώθηκαν στη 1 περίπου το μεσημέρι στο Σύνταγμα και πορεύτηκαν στη Βουλή, όπου διαδήλωναν την ώρα που συζητιόταν το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών στο οποίο έχει ενταχθεί η επίμαχη τροπολογία. Με αυτήν, αφού ομολογείται ότι μόνιμοι διορισμοί «είναι αδύνατον» να υπάρξουν τουλάχιστον μέχρι το 2019, παγιώνονται όλες εκείνες οι ρυθμίσεις που προωθήθηκαν τα τελευταία χρόνια με αρνητικές συνέπειες στην Ειδική Αγωγή και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και του υπόλοιπου προσωπικού που εργάζεται σε αυτή.

 

Εκπαιδευτικοί από μια σειρά πρωτοβάθμια σωματεία της Αττικής, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι που εργάζονται στη Γενική και στην Ειδική Αγωγή, φοιτητές του Συλλόγου Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής που έφτασαν από το Βόλο, με τα συνθήματά τους απαίτησαν να αποσυρθεί η τροπολογία που εντείνει την υποβάθμιση και στρέφεται ενάντια στο μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών και το δικαίωμα των εκπαιδευτικών σε μόνιμη και σταθερή δουλειά. Ζήτησαν να στελεχωθούν τα σχολεία ώστε να καλύπτονται οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, ιδιαίτερα στην Ειδική Αγωγή όπου είναι αναγκαίο να είναι σταθεροί οι εκπαιδευτικοί, καταγγέλλοντας παράλληλα την πολιτική της αδιοριστίας, ενώνοντας τις φωνές στο σύνθημα για μόνιμους μαζικούς διορισμούς.

 

Χαιρετισμό στην κινητοποίηση απηύθυνε ο βουλευτής του ΚΚΕ Σ. Βαρδαλής. Μεταξύ άλλων, ενημέρωσε πως το ΚΚΕ κατέθεσε τροπολογία για την κατάργηση της διάταξης που – στο πλαίσιο της μετακίνησης του πλεονάζοντος προσωπικού, το οποίο έχει προέλθει τεχνητά από κυβερνητικές αποφάσεις και της πολιτικής των περικοπών – μετακινεί εκπαιδευτικούς χωρίς τα απαραίτητα προσόντα στην Ειδική Αγωγή. Δήλωσε πως το Κόμμα θα βρίσκεται στο πλευρό τους εντός και εκτός Βουλής, τονίζοντας πως ο αγώνας των ίδιων των εργαζομένων είναι αυτός που θα επιβάλει λύσεις προς όφελός τους. 

Αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Βουλής, στον οποίο ανέπτυξε τα αιτήματα των εκπαιδευτικών και, όπως δήλωσαν μετά τη συνάντηση, απάντησε πως θα τα διαβιβάσει.

Στο μεταξύ, αντιπροσωπεία από την Πρωτοβουλία Αναπληρωτών και Ωρομισθίων και από πρωτοβάθμια σωματεία εκπαιδευτικών της Αττικής, που συμμετείχαν στη χτεσινή κινητοποίηση, έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας με αίτημα την εξίσωση των αδειών των αναπληρωτών με αυτές των μόνιμων εκπαιδευτικών. Συναντήθηκαν με τον γενικό γραμματεία του υπουργείου, ο οποίος σύμφωνα με εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στη συνάντηση, δήλωσε αναρμόδιος και παρέπεμψε στο υπουργείο Παιδείας. Είπε πως εξετάζονται μια σειρά ζητήματα, όμως καμία δέσμευση δεν έλαβαν για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Οπως επισήμαναν, φάνηκε πως η κυβέρνηση ξέρει καλά να περνά τροπολογίες που καταδικάζουν στην ανεργία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, ενώ αρνείται ρυθμίσεις που δίνουν τέλος στην αδικία.

Με επίκεντρο τα ίδια αιτήματα και τις ίδιες ανάγκες, αναπληρωτές εκπαιδευτικοί κινητοποιήθηκαν χτες και στη Θεσσαλονίκη, με πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της πόλης και καθιστική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης, ενώ η κινητοποίηση ολοκληρώθηκε έξω από το ΙΚΑ.

• Με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή, η Πρωτοβουλία Αναπληρωτών και Ωρομισθίων καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς του χώρου αύριο, Παρασκευή, στις 6 το απόγευμα, στα γραφεία της ΔΟΕ, σε εκδήλωση με θέμα «Οι εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή και τα επόμενα αγωνιστικά μας βήματα».

Η επιτακτική ανάγκη για ένα κεντρικά σχεδιασμένο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, υψηλού επιπέδου, δίκτυο υπηρεσιών, σχολείων Ειδικής Αγωγής και κέντρων ημέρας που θα απευθύνονται σε άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών, εξειδικευμένα σε κάθε αναπηρία, άρα και στις ανάγκες τους, που θα πληρούν τα επιστημονικά κριτήρια και την εφαρμογή όλων των σύγχρονων μεθόδων και τεχνικών στην Ειδική Αγωγή, αποτυπώνεται καθαρά στην κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε αυτήν, τα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ) και οι οικογένειές τους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από την πολιτική που ακολουθείται στην Ειδική Αγωγή σε όλα τα επίπεδα. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η επιδείνωση αυτή αποτυπώνεται και στις εξελίξεις στα ιδιωτικά κέντρα, αλλά και στο υποτυπώδες πλέγμα των μεμονωμένων Κέντρων και Εργαστηρίων Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) Ειδικής Αγωγής, τα οποία λειτουργούν εδώ και δεκαετίες και τα τελευταία χρόνια απευθύνονται σε ηλικίες από 14 ετών και πάνω.

Οι αστικές κυβερνήσεις σκόπιμα διατηρούν το νομικό καθεστώς του ιδιωτικού δικαίου στα συγκεκριμένα Κέντρα. Με αυτόν τον τρόπο το κράτος απαλλάσσεται βήμα βήμα από την υποχρέωσή του να εξασφαλίζει δημόσια και δωρεάν Ειδική Αγωγή για όσα παιδιά το έχουν ανάγκη, προωθείται η εμπορευματοποίησή της, δίνεται χώρος για να αναπτύσσεται ο αμιγώς ιδιωτικός τομέας, ενώ οι όποιες δημόσιες δομές Ειδικής Αγωγής έχουν απομείνει διαρκώς υποβαθμίζονται και συρρικνώνονται.

Το αποτέλεσμα είναι 200.000 παιδιά με ειδικές ανάγκες να αποκλείονται από οποιαδήποτε εκπαιδευτική διαδικασία και να μένουν σπίτια τους. Παράλληλα, πρέπει να σημειωθεί η σοβαρή έλλειψη δομών που να απευθύνονται σε ανθρώπους με βαριές αναπηρίες (βαριά νοητική υστέρηση, πολυαναπηρία κ.ά.).

Διαχρονικός στόχος αυτής της πολιτικής είναι να υλοποιηθεί η απάνθρωπη στρατηγική της ΕΕ, που θέλει ανταγωνιστική και κερδοφόρα «αγορά» και στην Ειδική Αγωγή.

Το μάρμαρο θα το πληρώσουν και σ” αυτήν την περίπτωση: Οι εργαζόμενοι που ήδη δουλεύουν με σχέσεις εργασίας – λάστιχο, σε σύνθετες και ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και αμείβονται με ψίχουλα, τα ΑμεΑ και οι οικογένειές τους, οι οποίες βάζουν το χέρι όλο και πιο βαθιά στις ολοένα και πιο άδειες τσέπες τους, για να πληρώσουν όσα θα έπρεπε να είναι δωρεάν για όλους.

Το 2009 η κρατική χρηματοδότηση του συνόλου των ΝΠΙΔ Ειδικής Αγωγής και Πρόνοιας (π.χ. γηροκομεία) της χώρας ήταν 25 εκατομμύρια ευρώ. Χρόνο με το χρόνο, η χρηματοδότησή τους μειώνεται, με αποκορύφωμα το 2016 οπότε έπεσε στα 6 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, από το 2009 έχουν περικοπεί σχεδόν τα 4/5 της κρατικής χρηματοδότησης προς τα ΝΠΙΔ.

Για το 2017 η κρατική χρηματοδότηση προς τα ΝΠΙΔ είναι «στον αέρα», καθώς κανείς δε γνωρίζει το ύψος της (το 2016 το υπουργείο Εργασίας γνωστοποίησε το ποσό της χρηματοδότησης το… καλοκαίρι, κάτω από την πίεση αλλεπάλληλων κινητοποιήσεων).

Στην Αττική, τα ΝΠΙΔ Ειδικής Αγωγής είναι περίπου 40 και το 2016 επιχορηγήθηκαν με μόλις 3,68 εκατ. ευρώ, ποσό που δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα λειτουργικά έξοδά τους.

Αλλη πηγή χρηματοδότησης για τα ΝΠΙΔ είναι τα έμμεσα και άμεσα τροφεία. Στα έμμεσα τροφεία αντιστοιχούν τα διαφορετικού τύπου νοσήλια που δικαιολογεί ο ΕΟΠΥΥ (κλειστό νοσήλιο περίπου 50 ευρώ τη μέρα, ολιγόωρης απασχόλησης περίπου 10 ευρώ τη μέρα, 8ωρης παραμονής στο Κέντρο γύρω στα 40 ευρώ τη μέρα). Χρήματα που τα προπληρώνουν οι γονείς και τα παίρνουν από τον ΕΟΠΥΥ μετά από μήνες ή και χρόνια…

Ο ΕΟΠΥΥ προωθεί για το επόμενο διάστημα τη σύναψη συμβάσεων και με τα ΝΠΙΔ (από την ίδρυσή του, το 2012, δεν είχε συνάψει), προκειμένου να εφαρμοστεί «κόφτης» και στα νοσήλια.

Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια έχει οξυνθεί η οικονομική ασφυξία για τις οικογένειες των ΑμεΑ καθώς πολλά από τα ΝΠΙΔ επιβάλλουν στους γονείς πρόσθετα τροφεία, που κυμαίνονται από 200 μέχρι και 2.000 ευρώ το μήνα (ποσό που αφορά κυρίως οικοτροφεία).

Η παραπάνω κατάσταση αξιοποιείται από τις διοικήσεις των ΝΠΙΔ Ειδικής Αγωγής για να απολύουν, να ξεζουμίζουν εργαζόμενους και οικογένειες. Σε κάποια ΝΠΙΔ οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι μέχρι και 20 μήνες. Πρόκειται για εργαζόμενους (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς, καθαρίστριες, φύλακες, επαγγελματικές ειδικότητες κ.ά.) που δουλεύουν με παντός τύπου σχέσεις εργασίας στα ΝΠΙΔ και υπολογίζονται πανελλαδικά γύρω στους 2.500.

Μέχρι το 2010, οι περισσότεροι εργαζόμενοι αμείβονταν – με βάση ΚΥΑ του υπουργείου Εργασίας (2008) κι ανάλογα με την ειδικότητα – με κατώτερο μισθό 615 ευρώ. Σήμερα, οι περισσότεροι εργοδότες, όταν και αν, πληρώνουν με βάση την ΕΓΣΣΕ, δηλαδή 586 ευρώ μεικτά, το επίδομα Ειδικής Αγωγής τα τελευταία χρόνια έχει καταργηθεί, ενώ πρόσφατα προσλαμβάνονται και εργαζόμενοι με μπλοκάκι.

Η εργοδοτική ασυδοσία στο χώρο είναι διαχρονικό φαινόμενο, καθώς είναι στην ευχέρεια του εργοδότη να επιλέξει πόσο και πότε θα πληρώνεται ο εργαζόμενος, αν θα παίρνει το επίδομα, κ.λπ.

Οι εργαζόμενοι στα ΝΠΙΔ δουλεύουν από 35 μέχρι 40 ώρες τη βδομάδα, ανάλογα με το Κέντρο. Καθημερινά είναι αντιμέτωποι με δύσκολες συνθήκες λόγω του αντικειμένου της εργασίας τους. Σε πολλές περιπτώσεις έρχονται αντιμέτωποι με παιδιά που έχουν επιθετική συμπεριφορά, δεν εξυπηρετούνται μόνα τους κ.λπ.

Ενα από τα προβλήματα που υπάρχουν σε μια σειρά τέτοιες δομές είναι ότι προκειμένου να καλυφθούν οι θέσεις και άρα να εισπράξουν οι διοικήσεις τα νοσήλια και τα τροφεία δεν βάζουν αυστηρά διαγνωστικά κριτήρια. Ετσι, σε μια ομάδα μπορεί να υπάρχουν συγχρόνως ΑμεΑ που έχουν νοητική υστέρηση, αυτισμό, κινητικά προβλήματα. Τέτοιες ομάδες μπορεί να έχουν από 6 μέχρι και 12 παιδιά με έναν μόνο εκπαιδευτή.

Αυτό έχει ως συνέπεια την πλήρη εντατικοποίηση της δουλειάς των εκπαιδευτών, να επωμίζονται τεράστια ευθύνη, ενώ η συγκεκριμένη κατάσταση έχει αντίκτυπο και στην εξέλιξη των ΑμεΑ, καθώς η παρέμβαση δεν μπορεί να είναι εξατομικευμένη κι άρα αποτελεσματική, δεν μπορούν να εφαρμοστούν εξειδικευμένες και σύγχρονες γνώσεις και τεχνικές. Βέβαια, στους χώρους που οι γονείς πληρώνουν αδρά η κατάσταση είναι διαφορετική…

Υπενθυμίζεται ότι είναι παντελής η έλλειψη δομών για την πρώιμη διάγνωση και την έγκαιρη παρέμβαση, οι οποίες είναι καθοριστικής σημασίας, οι γονείς δεν έχουν υποστήριξη στις επιλογές τους και πάνε με ατομική τους ευθύνη να βοηθήσουν το παιδί και τον εαυτό τους. Ενώ μόλις τελειώσει το παιδί την υποχρεωτική του εκπαίδευση δεν υπάρχει καμία κρατική δομή, ειδικά στις ηλικίες 25 ετών και πάνω.

Απέναντι σε αυτήν την εκρηκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι και γονείς, ενδεικτική είναι η στάση της διοίκησης της ΠΟΜΕΕΑ (Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή), η οποία κωφεύει στα αιτήματα των ταξικών δυνάμεων για σύγκληση διευρυμένου Διοικητικού Συμβουλίου. Αξίζει να αναφερθεί ότι από το Συνέδριο της Ομοσπονδίας έχει πραγματοποιηθεί μόνο το Διοικητικό Συμβούλιο σύστασης σε σώμα, τη στιγμή που η Ειδική Αγωγή κλονίζεται από τον «κόφτη», τις μειώσεις μισθών, τις απειλές για απολύσεις με αφορμή τη σύμβαση του ΕΟΠΥΥ με τα ιδιωτικά κέντρα Ειδικής Αγωγής, ενώ οι εργαζόμενοι στα ΝΠΙΔ, όπως προαναφέραμε, έχουν έως και δύο χρόνια να πληρωθούν. Παρ” όλα αυτά, έχει βγάλει μόνο δύο ανακοινώσεις χωρίς να συνεδριάσει, ενώ για τη διεκδίκηση της επαναπρόσληψης των απολυμένων του Σικιαρίδειου Ιδρύματος, για την οποία δεσμευόταν με απόφαση του συνεδρίου, δεν έχει βγάλει κιχ…

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες – Ιδρύματα – Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ) αναπτύσσει δραστηριότητα, συμβάλλει στο ξεδίπλωμα αγωνιστικών πρωτοβουλιών από τους εργαζόμενους στην Ειδική Αγωγή.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» η Γεωργία Κουρή, γραμματέας του ΣΕΜΙΣΕΑ και εργαζόμενη στο Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα», σημειώνει: «Την περασμένη Τρίτη είχαμε απεργία στο Εργαστήρι «Μαργαρίτα», όπου οι εργαζόμενοι βρισκόμαστε για 14 μήνες απλήρωτοι. Το ζήτημα είναι αυτή η απεργία να μην είναι μια τουφεκιά στον αέρα. Χρειάζεται όχι μόνο να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα μας για την καταβολή των δεδουλευμένων, αλλά ενιαία σε όλο τον κλάδο να βάλουμε τις βάσεις για τη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για την κατάργηση των τροφείων. Να απαιτήσουμε την αύξηση της χρηματοδότησης ώστε να καλύπτεται πλήρως η λειτουργία των ΝΠΙΔ στην προοπτική δημοσιοποίησής τους γιατί μόνο ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, Ειδικής Αγωγής είναι προς όφελος και των εργαζομένων και των ΑμεΑ και των οικογενειών τους. Ενα σύστημα που θα μπορεί να λειτουργεί με την ευθύνη του κράτους, εφαρμόζοντας όλα τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα. Προϋπόθεση γι” αυτό είναι να μαζικοποιήσουμε το κλαδικό μας σωματείο και τα επιχειρησιακά σωματεία όπου έχουμε, να οργανώσουμε τη δράση σε κάθε τόπο δουλειάς. Να ενώσουμε την πάλη μας και με τους άλλους κλάδους να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός κινήματος ανατροπής. Σ” αυτήν την κατεύθυνση καλούμε τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια στις 7 Απρίλη».

Μια σειρά προτάσεις που κινούνται εντός της στρατηγικής της κυβέρνησης για την Εκπαίδευση (κάποιες από αυτές περιλαμβάνονταν λεπτομερειακά και στα πορίσματα του κυβερνητικού διαλόγου για την Παιδεία), περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ), η οποία είχε κατατεθεί το Δεκέμβρη στη Βουλή και επανεμφανίστηκε χτες σε ιστοσελίδες του διαδικτύου. Στην έκθεση προτείνονται μια σειρά ρυθμίσεις για τους εκπαιδευτικούς, αλλά και οι πάγιες προτάσεις του ΟΟΣΑ για «αξιολόγηση», ενίσχυση της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων και διαφοροποίηση των μαθημάτων τους.

Αναφορικά με την «αξιολόγηση των σχολικών μονάδων», η ΑΔΙΠΠΔΕ επαναλαμβάνει το διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης για «αυτοαξιολόγηση», προτείνοντας αναβαθμισμένο ρόλο στους σχολικούς συμβούλους, που, όπως λέει χαρακτηριστικά, πρέπει να παίζουν το ρόλο του «κριτικού φίλου» και να λογίζονται ως «εσωτερικοί» αξιολογητές των σχολικών μονάδων, προτείνοντας στους εκπαιδευτικούς στήριξη, νέες ιδέες, εναλλακτικές προσεγγίσεις κ.ο.κ. Αναφορικά δε με την «εξωτερική αξιολόγηση», επισημαίνει ότι «στο μέλλον, αφού έχει εμπεδωθεί κουλτούρα αξιολόγησης», μπορεί να εφαρμοστεί και αυτή σε συνδυασμό με την «εσωτερική αξιολόγηση». Για την εμπέδωση αυτή της «κουλτούρας» επισημαίνεται ότι «πρέπει να διασφαλιστούν, πρωτίστως, οι διαθέσεις και οι στάσεις των εκπαιδευτικών για ενεργό εμπλοκή τους». Αναφορικά δε με τα αποτελέσματα της «αυτοαξιολόγησης» και τις σχετικές εκθέσεις κάθε σχολικής μονάδας, η ΑΔΙΠΠΔΕ εισηγείται «να αξιοποιούνται ενδο-υπηρεσιακά», δεν αποκλείει ωστόσο και τη δημοσιοποίησή τους μετά από απόφαση της σχολικής μονάδας…

Η ΑΔΙΠΠΔΕ μιλάει ακόμα για ανάγκη ενός «νέου θεσμικού πλαισίου απόδοσης και πιστοποίησης της παιδαγωγικής επάρκειας» των εκπαιδευτικών, στο πνεύμα της συζήτησης που είναι ανοιχτή σε πολλές πανεπιστημιακές σχολές και της παλιότερης εξαγγελίας της κυβέρνησης για αλλαγή του σχετικού θεσμικού πλαισίου, μια συζήτηση που «κλείνει το μάτι» στο πέταγμα της παιδαγωγικής επάρκειας εκτός πτυχίου από τις σχολές που ακόμα την έχουν εντός. Στο ίδιο πνεύμα, της ακόμα μεγαλύτερης αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελμα και των επιπρόσθετων φραγμών για την πρόσβαση ειδικά στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, κάτω από τον τίτλο «στήριξη και ανατροφοδότηση νέων εκπαιδευτικών και διαδικασίες μονιμοποίησής τους», η ΑΔΙΠΠΔΕ προτείνει επανακαθορισμό της φάσης του δόκιμου εκπαιδευτικού με επιμορφώσεις και παρακολούθηση από σχολικούς συμβούλους και παλαιότερους «μέντορες» – εκπαιδευτικούς.

Πέρα από τους «μέντορες», η έκθεση κάνει λόγο και για «ενδοσχολική υπηρεσιακή ανέλιξη εκπαιδευτικών», προτείνοντας για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να αναβαθμιστεί ο ρόλος του εκπαιδευτικού «υπεύθυνου τμήματος» και να θεσμοθετηθούν σε κάθε σχολική μονάδα εκπαιδευτικοί που θα αναλάβουν το ρόλο του «συντονιστή ειδικότητας» (πρόταση που μπορεί να συνδυαστεί και με αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που είναι στα σκαριά, όπως π.χ. η ενοποίηση ειδικοτήτων). Γενικότερα, πάντως, τα παραπάνω συνιστούν προτάσεις για πολλαπλασιασμό κατά κάποιο τρόπο των στελεχών εκπαίδευσης στις σχολικές μονάδες, κάτι που διαφαίνεται και από επόμενο σημείο της έκθεσης, όπου γίνεται λόγος για συμπέρασμα που προκύπτει από τον ΟΟΣΑ, ότι «στα σχολικά συστήματα όπου οι διευθυντές ανέφεραν μεγαλύτερη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στη διοίκηση, οι επιδόσεις των μαθητών ήταν υψηλότερες, αναδεικνύοντας την ανάγκη για υιοθέτηση κατανεμητικών μοντέλων ηγεσίας».

Με βάση τη στρατηγική του ΟΟΣΑ, που υιοθετεί πλήρως η κυβέρνηση, η ΑΔΙΠΠΔΕ κάνει προτάσεις για ενίσχυση της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων, με διαφοροποιημένη χρηματοδότηση υπέρ των πιο αδύναμων σχολείων, αλλά και διαφοροποιημένο πρόγραμμα μαθημάτων. Συγκεκριμένα, προτείνεται «η πολιτεία να διαμορφώνει «πυρηνικά» Προγράμματα Σπουδών (core curriculum), τα οποία θα αντιστοιχούν περίπου στο 75% του διδακτικού χρόνου και θα είναι κοινά για όλα τα σχολεία της χώρας, και το υπόλοιπο 25% να αποφασίζεται σε σχολικό επίπεδο».