Συνάντηση της ΔΟΕ με ΔΗΜΑΡ

Επίσημα ενάντια στους αγώνες η ΔΗΜΑΡ

Λίγο πριν το ξεκίνημα μιας σχολικής χρονιάς που τα σχολεία δε θα “χουν φράγκο να λειτουργήσουν και που οι μαθητές θα συνεχίσουν να πεινάνε στα θρανία, το υπ” αριθμόν ένα πρόβλημα για τη Δημοκρατική Αριστερά είναι… μην τυχόν και γίνουν κινητοποιήσεις στο χώρο της εκπαίδευσης! Μετά τη συνάντηση με το ΔΣ της ΔΟΕ, που πραγματοποιήθηκε στις 28.8.2012 η υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας και Ερευνας της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση,  δήλωσε …μεγαλοπρεπώς: «Η ΔΗΜΑΡπιστεύει ότι για να είναι καλό ένα σχολείο πρέπει να είναι ανοιχτό»…

Ο στόχος είναι εμφανής: Οι κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών και μαθητών, ενάντια στα εκρηκτικά προβλήματα που εντοπίζονται στα σχολεία, πριν ακόμα ξεκινήσει η χρονιά. Λεφτά δεν έχουν οι σχολικές επιτροπές, το ζήτημα της μεταφοράς δεν έχει λυθεί, ελάχιστοι διορισμοί, μειώσεις μισθών κ.ά. Επιπλέον, να θυμίσουμε ότι η ΔΟΕ έχει εξαγγείλει απεργία για τις 12 Σεπτέμβρη. Η ΔΗΜΑΡ, λοιπόν, απέναντι σε όλα αυτά ήθελε να δηλώσει ότι – ως συνεπής κυβερνητική δύναμη – βρίσκεται ενάντια στις κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών και μαθητών. Μάλιστα, η Μ. Ρεπούση, εκτός απ” το να δηλώσει τα τετριμμένα (κάνουμε ό,τι μπορούμε κ.ά.), δήλωσε την ελπίδα της πως η ΔΟΕ «θα συνεργαστεί με την πολιτεία έτσι ώστε να ανοίξουν κανονικά τα σχολεία»…

Κατά τα άλλα, στη συνάντηση στην οποία συμμετείχε και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, εκτός από γενικόλογες υποσχέσεις, τέθηκε και το ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Ο Φ. Κουβέλης υποστήριξε ότι η διαδικασία της «αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών δε γίνεται για να τιμωρηθούν, αλλά για να ανταμειφθούν αυτοί που προσφέρουν. Και σε αυτό το θέμα η ΔΗΜΑΡ στηρίζει ανοιχτά μια διαδικασία, που έχει να κάνει άμεσα με το σχολείο της «αγοράς» και τον «νέο» εκπαιδευτικό, που θα «αξιολογείται» με κριτήρια ανταγωνιστικότητας και θα επαινείται, με διαφόρων ειδών «μπόνους», που δεν έχουν ακόμα ανακοινωθεί. Τα περί αποδέσμευσης της διαδικασίας αξιολόγησης της εκπαίδευσης από το νόμο 4024 (μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων) δεν είναι τίποτα άλλο από παραπλανητικές κινήσεις της ΔΗΜΑΡ, αφού η ουσία της «αξιολόγησης» εντάσσεται γενικά στο σχολείο της «αγοράς».

Ποιος πυροδοτεί τη ρατσιστική βία

Πολιτική που πυροδοτεί τη ρατσιστική βία
   Το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι ρατσιστικές επιθέσεις. Ολο και πιο συχνά ομάδες φασιστοειδών χτυπούν, μαχαιρώνουν και κυνηγούν μετανάστες σε όλες τις περιοχές της χώρας. Ομάδες χρυσαυγιτών εμφανίζονται ως τάγματα εφόδου για να κυνηγήσουν εξαθλιωμένους που οδηγούνται αλυσοδεμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μετανάστες εξαντλημένοι απ” τη δουλειά και απλήρωτοι για μήνες, βασανίζονται άγρια επειδή τόλμησαν να ζητήσουν το μεροκάματο. Η συγκυβέρνηση με την πολιτική της στρώνει το έδαφος για τέτοιες -και ακόμη χειρότερες- ενέργειες. Εδώ και μερικές βδομάδες έχει βάλει σε εφαρμογή ένα απάνθρωπο εκτεταμένο σχέδιο καταστολής σε βάρος των μεταναστών σε όλη τη χώρα που το ονομάζει «Ξένιος Ζευς». Και για να δικαιολογήσει τις χιλιάδες συλλήψεις μιλά για «ανακατάληψη της πόλης» και επαναλαμβάνει ότι «η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτου κινδύνου, σε κατάσταση συνολικής ανατροπής της κοινωνικής δομής από το μεταναστευτικό». Το ποιος πυροδοτεί τα επικίνδυνα φαινόμενα ρατσιστικής βίας και τις επιθέσεις φασιστοειδών, μοιάζει σαν το «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια».
    Απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα δεν πρέπει να υπάρχει δεύτερη σκέψη. Η ωμή ρατσιστική βία και οι βασανισμοί εργατών, δεν αφορούν μόνο τους μετανάστες. Αφορούν όλους τους εργαζόμενους. Η δράση δολοφονικών ομάδων που σήμερα χτυπούν μετανάστες εργάτες και αύριο μπορεί να χτυπούν εργάτες που απεργούν, είναι υπόθεση όλου του λαού που δεν πρέπει να ανέχεται τέτοιες καταστάσεις. Το πρόβλημα των μεταναστών είναι πράγματι ιδιαίτερα οξυμένο. Ευθύνονται οι ίδιοι, δηλαδή οι κυβερνήσεις, που σήμερα τους κυνηγούν και καλλιεργούν ταυτόχρονα τις δολοφονικές επιθέσεις από τους «χρυσαυγίτες» και «χτες» τους άνοιγαν την πόρτα για να έρθουν στη χώρα επειδή τότε αυτό εξυπηρετούσε τις επιδιώξεις του κεφαλαίου (φτηνή εργατική δύναμη, πίεση στα μεροκάματα των Ελλήνων εργατών κ.ά.). Ευθύνεται η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που υλοποιούν οι κυβερνήσεις, η οποία κρατά με το ζόρι στην Ελλάδα πεινασμένους ανθρώπους που θέλουν να φύγουν άμεσα, με βάση τη συνθήκη «Δουβλίνο 2» που δεν επιτρέπει να τους δοθούν έγραφα και να φύγουν για άλλες χώρες.
     Για να φτάσουμε μέχρι εδώ υπήρξε μια μακρά περίοδος που καλλιεργήθηκε η συνείδηση ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες. Για το έγκλημα, τα ναρκωτικά, την πορνεία, την ανεργία, το λεγόμενο παρεμπόριο. Και σ” αυτό το μύλο που τα αλέθει όλα, έριξαν και ρίχνουν πολύ νερό και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και βέβαια η «Χρυσή Αυγή», οι μηχανισμοί του κράτους και τα αστικά ΜΜΕ. Συσκοτίζουν τις πραγματικές αιτίες της ανεργίας, το ότι εγκληματικά κυκλώματα στα οποία δραστηριοποιούνται και Ελληνες και μετανάστες, θησαυρίζουν. Οτι τα δουλεμπορικά κυκλώματα βγάζουν εκατομμύρια από τη διακίνηση των μεταναστών που πολλές φορές τούς κοστίζει εκτός από 1.000 και 2.000 ευρώ, την ίδια τους τη ζωή. Το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με τους αλαλαγμούς τραμπούκων, τους ξυλοδαρμούς και τις διώξεις πεινασμένων ανθρώπων. Η φτώχεια, η εκμετάλλευση και η ανεργία είναι οι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους Ελληνες και στους ξένους εργάτες και στον κοινό εχθρό τους, που είναι το μεγάλο κεφάλαιο. Γι” αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στο κεφάλαιο και στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις. Και αυτό είναι κοινή υπόθεση Ελλήνων και ξένων εργατών.

 

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Συνάντηση Δ.Σ. ΔΟΕ με ΚΚΕ

Συνάντηση με το ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) είχε, χτες στον Περισσό, αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Μετά τη συνάντηση, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δήλωσε:

«Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ετοιμάζεται νέος σφαγιασμός στην Παιδεία με πάρα πολύ μεγάλες συνέπειες στο χώρο των δημοτικών σχολείων και στους εργαζόμενους δασκάλους. Πρόκειται για σφαγιασμό οικονομικό, αλλά και των κοινωνικών δικαιωμάτων της λαϊκής οικογένειας και των δασκάλων.

Εμείς είμαστε αποφασισμένοι και να συμμετάσχουμε στους αγώνες που θα γίνουν και να συμβάλλουμε, ούτως ώστε να υπάρχει μια γενικότερη συσπείρωση των εργαζομένων, της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας για τα προβλήματα των παιδιών στα δημοτικά σχολεία – μιας και μιλάμε γι” αυτό το χώρο – και για τους δασκάλους. Αμεσα είναι το ζήτημα της θέρμανσης, της λειτουργίας των σχολείων όσο εξαρτάται από οικονομική επιχορήγηση ή από άλλες υποδομές. Οι δήμοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και, επομένως, η επιχορήγηση πρέπει να γίνει από το κράτος, από το υπουργείο Παιδείας, από το υπουργείο Οικονομίας.

Εμείς δε δεχόμαστε ούτε να γίνει ένα βήμα πίσω – πολύ περισσότερο που πρέπει να γίνουν πολλά βήματα μπροστά – στο όνομα της πληρωμής του χρέους και της στρατηγικής της παραμονής της χώρας μας στο ευρώ. Κάτω από αυτή τη λογική, διατυπώνουμε και άμεσα αιτήματα πάλης, που είναι πάρα πολύ πιεστικά, αλλά και την ανάγκη για ριζική αλλαγή σε όλο το πεδίο και το φάσμα της Παιδείας».

Ο πρόεδρος του ΔΣ της ΔΟΕ, Κομνηνός Μαντάς, δήλωσε: «Στο πλαίσιο της εκστρατείας που έχουμε ξεκινήσει, προκειμένου να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη και τα πολιτικά κόμματα, για το έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή στο χώρο της εκπαίδευσης, στην πατρίδα μας, συναντηθήκαμε σήμερα με την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Εκθέσαμε το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση. Αυτό που μπορώ να εκφράσω αυτή τη στιγμή είναι ότι έχουμε τη συμπαράσταση του ΚΚΕ στη διεκδίκηση όλων των εργαζομένων, για ένα καλύτερο αύριο και για μια Παιδεία που πραγματικά αξίζει και είναι αντάξια των παιδιών του ελληνικού λαού. Αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια ενημέρωσης. Συνεχίζουμε το δρόμο του αγώνα, ξεκινώντας με την απεργιακή κινητοποίηση στις 12 του Σεπτέμβρη ως πρώτο μήνυμα, με το πρώτο κουδούνι στα σχολεία μας».

Με μισθό 92 ευρώ το μήνα !

Με «μισθό» 92 ευρώ το μήνα!

        Για όσους νομίζουν ότι η επινοητικότητα στη λήψη βάρβαρων μέτρων εξαντλείται στα όσα γίνονται από την κυβέρνηση και την τρόικα στην Ελλάδα, κάνουν μεγάλο λάθος. Η στρατηγική της Ευρωένωσης, που οι κυβερνήσεις σε όλα τα κράτη – μέλη υπηρετούν, έχει ανεξάντλητη γκάμα από μέτρα με τα οποία θέλουν να εξασφαλίσουν ακόμα φθηνότερους εργάτες και υπάλληλους στα μονοπώλια, βιάζοντας στην κυριολεξία τη ζωή του λαού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πορτογαλία, η οποία βρίσκεται και αυτή σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και έχει υπογράψει μνημόνιο με την τρόικα. Εκεί η κυβέρνηση καθιστά πλέον υποχρεωτική την εργασία για «κοινωφελείς» τάχα σκοπούς, για να παίρνουν το πενιχρό επίδομα της «κοινωνικής επανένταξης». Τι είναι αυτό το επίδομα; Πρόκειται για ένα φιλοδώρημα της τάξης των 92 ευρώ το μήνα (!), σε ανέργους που δε δικαιούνται επίδομα ανεργίας, είτε λόγω λήξης της περιόδου επιδότησης, είτε επειδή δεν πληρούν τα τυπικά κριτήρια.

       Σε μια χώρα που η επίσημη ανεργία «τρέχει» με 15%, οι χιλιάδες που – όπως και στην Ελλάδα – εξαιρούνται από το επίδομα ανεργίας, παίρνουν 92 ευρώ για να βγάλουν το μήνα. Ακόμα όμως και αυτό το γλίσχρο βοήθημα δε δίνεται καθολικά, αλλά βάσει εισοδηματικών κριτηρίων (!), όπως πάει να γίνει τώρα με όλα τα επιδόματα και στην Ελλάδα. Οπως ανακοίνωσε το αρμόδιο υπουργείο της Πορτογαλίας, το συγκεκριμένο επίδομα θα επαναξιολογηθεί με τη λογική ότι «τα επιδόματα αποτελούν δικαίωμα που επισύρει υποχρεώσεις». Λένε, δηλαδή, στον άνεργο που το σύστημά τον πέταξε εκτός παραγωγής, ότι ο ίδιος φταίει για την κατάστασή του. Και όχι μόνο αυτό. Αφού του στέρησαν ακόμα και τα ελάχιστα για να επιβιώσει μέχρι που να βρει δουλειά, του δίνουν ένα φιλοδώρημα, για το οποίο μάλιστα του λένε ότι τους έχει και υποχρέωση! Αυτή είναι η «ηθική» του καπιταλισμού, η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας, για να δικαιολογήσουν και να νομιμοποιήσουν τη βαρβαρότητα του σάπιου συστήματος που υπηρετούν.
       Στο διά ταύτα, οι 340.000 Πορτογάλοι που δικαιούνται το επίδομα θα υποχρεούνται στο εξής «να ασκούν κοινωφελείς εργασίες, όπως ο καθαρισμός δημοσίων χώρων πρασίνου, η επισκευή δημοσίων κτιρίων και η συμμετοχή σε πολιτιστικού ή αθλητικού χαρακτήρα δραστηριότητες». Οσοι αρνούνται τη συμμετοχή τους σε αυτές τις δραστηριότητες, θα στερούνται αυτομάτως το επίδομα, σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό. Να σημειωθεί ότι η πορτογαλική κυβέρνηση έχει ήδη μειώσει το ύψος των επιδομάτων αλλά και τον αριθμό των δικαιούχων κοινωνικών παροχών στο πλαίσιο του προγράμματος λιτότητας που προβλέπει η συμφωνία με την τρόικα. Η «κοινωνική εργασία», που γίνεται υποχρεωτική για τους δικαιούχους του επιδόματος «κοινωνικής επανένταξης» στην Πορτογαλία, εφαρμόζεται και στη χώρα μας, με βασικούς φορείς υλοποίησης τους δήμους και διάφορες ΜΚΟ.
      Στην πραγματικότητα, τα προγράμματα αυτά στόχο έχουν να ανακυκλώσουν την πραγματική ανεργία, να εξασφαλίσουν πάμφθηνο εργατικό δυναμικό σε εργολάβους και εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και να διευρύνουν το δρόμο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησή τους. Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς το κέρδος που προσδοκά να βγάλει – για παράδειγμα – ένας εργολάβος στο χώρο της καθαριότητας από την υποχρεωτική απασχόληση ενός εργαζόμενου που θα αμείβεται με 92 ευρώ και μάλιστα όχι από τον ίδιο τον εργοδότη, αλλά από το κράτος! Κι όλα αυτά με το μανδύα της «κοινωνικής προσφοράς», που γίνεται το άλλοθι για τη μετατροπή χιλιάδων ανέργων σε κερδοφόρα καύσιμη ύλη για τα κέρδη των επιχειρηματιών. Η απάντηση εργαζομένων και ανέργων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, που εκτοξεύει την ανεργία, δεν μπορεί να είναι άλλη από την πάλη για μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, για ανατροπή της αστικής εξουσίας και γκρέμισμα από τα θεμέλια του συστήματος που παράγει ανεργία και εργασιακή εκμετάλλευση.