Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αν. Αττικής «Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ» Καλωσορίζει τα προσφυγόπουλα

Σε μαζική συμμετοχή στο καλωσόρισμα των προσφυγόπουλων στα σχολεία της Μαλακάσας και της Αυλώνας καλεί ο Σύλλογος εκπαιδευτικών ΠΕ Αν. Αττικής «Ο Σωκράτης».

Συγκεκριμένα καλεί σε εκδηλώσεις καλωσορίσματος τη Δευτέρα 27 Μάρτη στο Δημοτικό σχολείο Μαλακάσας και την Τρίτη 28 Μάρτη στο 1ο Δημοτικό Αυλώνα, στις 2 το μεσημέρι.

Ο Σύλλογος σε ανακοίνωσή του μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Απαιτούμε την πλήρη και ομαλή ένταξή τους στο Δημόσιο Σχολείο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ. Με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, για την υγεία των παιδιών, την εξασφάλιση όλου του απαραίτητου εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, τη στήριξη των υποδομών και των σχολικών επιτροπών. Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε τα προσφυγόπουλα να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες.

Παίρνουμε πρωτοβουλίες έμπρακτης αλληλεγγύης και στήριξης μέσα από το σωματείο μας, μιλάμε στους μαθητές μας για την προσφυγιά και τη μετανάστευση. Η ιστορία του τόπου μας είναι συνδεδεμένη με τα βάσανα και τις πίκρες της προσφυγιάς και της μετανάστευσης. Δεν ξεχνάμε! Ξέρουμε καλά ότι κανένας άνθρωπος δεν επιλέγει να γίνει πρόσφυγας!!

Τα παιδιά – θύματα του πολέμου, που θα έρθουν να φοιτήσουν στα σχολεία μας, το ελάχιστο που δικαιούνται είναι η φροντίδα, η ασφάλεια και η εκπαιδευτική στήριξη. Τα παιδιά αυτά που είδαν τα χωριά τους να καίγονται, τους δικούς τους ανθρώπους να χάνονται, τους συνομηλίκους τους να θαλασσοπνίγονται είναι τα πιο αθώα θύματα του πολέμου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και του διαμελισμού χωρών, για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των πετρελαιάδων και των μεγαλοεπενδυτών, των κρατών που έχουν βουτήξει στο αίμα και τη φωτιά την περιοχή μας για τα δικά τους κέρδη.

Η μόρφωση αποτελεί δικαίωμα κάθε παιδιού, ανεξάρτητα από χρώμα, κοινωνική θέση, θρήσκευμα και καταγωγή. Η φοίτηση όλων των μαθητών στα δημόσια σχολεία είναι καθήκον του κράτους και κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει.

Καλούμε εκπαιδευτικούς και γονείς να συμπαραταχθούν στην προσπάθεια αυτή, αγνοώντας τις όποιες φωνές αντίδρασης, ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Καλούμε όλες και όλους από κοινού με τα εργατικά σωματεία και τις λαϊκές επιτροπές, τους μαζικούς φορείς των περιοχών μας να στηρίξουν την υποδοχή των παιδιών με την παρουσία τους στα σχολεία με τα τμήματα υποδοχής και εκπαίδευσης προσφύγων».

Ετήσια έκθεση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ)

«Αξιολόγηση», «αυτονομία», παραπέρα διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων

Μια σειρά προτάσεις που κινούνται εντός της στρατηγικής της κυβέρνησης για την Εκπαίδευση (κάποιες από αυτές περιλαμβάνονταν λεπτομερειακά και στα πορίσματα του κυβερνητικού διαλόγου για την Παιδεία), περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ), η οποία είχε κατατεθεί το Δεκέμβρη στη Βουλή και επανεμφανίστηκε χτες σε ιστοσελίδες του διαδικτύου. Στην έκθεση προτείνονται μια σειρά ρυθμίσεις για τους εκπαιδευτικούς, αλλά και οι πάγιες προτάσεις του ΟΟΣΑ για «αξιολόγηση», ενίσχυση της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων και διαφοροποίηση των μαθημάτων τους.

Αναφορικά με την «αξιολόγηση των σχολικών μονάδων», η ΑΔΙΠΠΔΕ επαναλαμβάνει το διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης για «αυτοαξιολόγηση», προτείνοντας αναβαθμισμένο ρόλο στους σχολικούς συμβούλους, που, όπως λέει χαρακτηριστικά, πρέπει να παίζουν το ρόλο του «κριτικού φίλου» και να λογίζονται ως «εσωτερικοί» αξιολογητές των σχολικών μονάδων, προτείνοντας στους εκπαιδευτικούς στήριξη, νέες ιδέες, εναλλακτικές προσεγγίσεις κ.ο.κ. Αναφορικά δε με την «εξωτερική αξιολόγηση», επισημαίνει ότι «στο μέλλον, αφού έχει εμπεδωθεί κουλτούρα αξιολόγησης», μπορεί να εφαρμοστεί και αυτή σε συνδυασμό με την «εσωτερική αξιολόγηση». Για την εμπέδωση αυτή της «κουλτούρας» επισημαίνεται ότι «πρέπει να διασφαλιστούν, πρωτίστως, οι διαθέσεις και οι στάσεις των εκπαιδευτικών για ενεργό εμπλοκή τους». Αναφορικά δε με τα αποτελέσματα της «αυτοαξιολόγησης» και τις σχετικές εκθέσεις κάθε σχολικής μονάδας, η ΑΔΙΠΠΔΕ εισηγείται «να αξιοποιούνται ενδο-υπηρεσιακά», δεν αποκλείει ωστόσο και τη δημοσιοποίησή τους μετά από απόφαση της σχολικής μονάδας…

Η ΑΔΙΠΠΔΕ μιλάει ακόμα για ανάγκη ενός «νέου θεσμικού πλαισίου απόδοσης και πιστοποίησης της παιδαγωγικής επάρκειας» των εκπαιδευτικών, στο πνεύμα της συζήτησης που είναι ανοιχτή σε πολλές πανεπιστημιακές σχολές και της παλιότερης εξαγγελίας της κυβέρνησης για αλλαγή του σχετικού θεσμικού πλαισίου, μια συζήτηση που «κλείνει το μάτι» στο πέταγμα της παιδαγωγικής επάρκειας εκτός πτυχίου από τις σχολές που ακόμα την έχουν εντός. Στο ίδιο πνεύμα, της ακόμα μεγαλύτερης αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελμα και των επιπρόσθετων φραγμών για την πρόσβαση ειδικά στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, κάτω από τον τίτλο «στήριξη και ανατροφοδότηση νέων εκπαιδευτικών και διαδικασίες μονιμοποίησής τους», η ΑΔΙΠΠΔΕ προτείνει επανακαθορισμό της φάσης του δόκιμου εκπαιδευτικού με επιμορφώσεις και παρακολούθηση από σχολικούς συμβούλους και παλαιότερους «μέντορες» – εκπαιδευτικούς.

Πέρα από τους «μέντορες», η έκθεση κάνει λόγο και για «ενδοσχολική υπηρεσιακή ανέλιξη εκπαιδευτικών», προτείνοντας για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να αναβαθμιστεί ο ρόλος του εκπαιδευτικού «υπεύθυνου τμήματος» και να θεσμοθετηθούν σε κάθε σχολική μονάδα εκπαιδευτικοί που θα αναλάβουν το ρόλο του «συντονιστή ειδικότητας» (πρόταση που μπορεί να συνδυαστεί και με αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που είναι στα σκαριά, όπως π.χ. η ενοποίηση ειδικοτήτων). Γενικότερα, πάντως, τα παραπάνω συνιστούν προτάσεις για πολλαπλασιασμό κατά κάποιο τρόπο των στελεχών εκπαίδευσης στις σχολικές μονάδες, κάτι που διαφαίνεται και από επόμενο σημείο της έκθεσης, όπου γίνεται λόγος για συμπέρασμα που προκύπτει από τον ΟΟΣΑ, ότι «στα σχολικά συστήματα όπου οι διευθυντές ανέφεραν μεγαλύτερη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στη διοίκηση, οι επιδόσεις των μαθητών ήταν υψηλότερες, αναδεικνύοντας την ανάγκη για υιοθέτηση κατανεμητικών μοντέλων ηγεσίας».

Με βάση τη στρατηγική του ΟΟΣΑ, που υιοθετεί πλήρως η κυβέρνηση, η ΑΔΙΠΠΔΕ κάνει προτάσεις για ενίσχυση της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων, με διαφοροποιημένη χρηματοδότηση υπέρ των πιο αδύναμων σχολείων, αλλά και διαφοροποιημένο πρόγραμμα μαθημάτων. Συγκεκριμένα, προτείνεται «η πολιτεία να διαμορφώνει «πυρηνικά» Προγράμματα Σπουδών (core curriculum), τα οποία θα αντιστοιχούν περίπου στο 75% του διδακτικού χρόνου και θα είναι κοινά για όλα τα σχολεία της χώρας, και το υπόλοιπο 25% να αποφασίζεται σε σχολικό επίπεδο».

Μορφωτικές πρωτοβουλίες του περιοδικού «Θέματα Παιδείας» αφιερωμένες στη μεγάλη επανάσταση του 1821

Οι μορφωτικές πρωτοβουλίες του περιοδικού Θέματα Παιδείας για το μήνα Μάρτη είναι αφιερωμένες στη μεγάλη επανάσταση του 1821.

Όπως πάντα, η συμμετοχή είναι εντελώς δωρεάν.

ΤηνΚυριακή 26 Μάρτη, 10 π.μ.προγραμματίζει ξενάγηση στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, που στεγάζεται στο κτήριο της Παλαιάς Βουλής (πλατεία Κολοκοτρώνη) με θέμα τηνεότερη ιστορία του λαού μας από την περίοδο της λατινοκρατίας και τουρκοκρατίας, την επανάσταση του 1821, τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους και τις πολιτικές εξελίξεις μέχρι την έξωση του Όθωνα. Ξεναγός: η Νατάσα Αβραμίδου, εκπαιδευτικός, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Ραντεβού: 10 το πρωί μπροστά στο άγαλμα τουΚολοκοτρώνη (στην οδό Σταδίου). Δηλώσεις συμμετοχής στην ξενάγηση: 210-8213430

Την Τετάρτη 29 Μάρτη στις 6μ.μ. θα πραγματοποιηθεί διάλεξημε θέμα: “Οι εμφύλιοι της επανάστασης του 1821”

από το συνεργάτη του περιοδικού Μιχάλη Παπαδόπουλο, ιστορικό-εκπαιδευτικό, Διδάκτορα της Διδακτικής της Ιστορίας

στην έδρα του περιοδικού Τροίας 36 - 1^ο όροφο νεοκλασικού

(δίπλα στον κινηματογράφο Ίλιον)

196 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

196 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Το μήνυμα, ότι όταν ένας λαός είναι αποφασισμένος να επιβάλει το δίκιο του μπορεί να νικήσει αντιπάλους που φαντάζουν πανίσχυροι, είναι πάντα επίκαιρο. Ο λαός δημιούργησε την επανάσταση του 1821, όταν απέρριψε τη μοιρολατρία και εμπιστεύτηκε τη δύναμή του.

Η επανάσταση του 1821 διδάσκει πάνω απ” όλα ότι οι λαϊκές επαναστάσεις αποτελούν το όχημα της κοινωνικής προόδου και εξέλιξης, κινούν την ιστορία εμπρός ανατρέποντας τις ιστορικά ξεπερασμένες κοινωνικές τάξεις και τα καταπιεστικά τους κοινωνικά συστήματα .

Το 1821 οι δυνάστες του λαού ήταν η Οθωμανική αυτοκρατορία, οι φεουδάρχες, Έλληνες και Τούρκοι, η Ιερή Συμμαχία. Όμως στο προσκήνιο της ιστορίας βρισκόταν η ανερχόμενη αστική τάξη, η οποία ηγήθηκε του αγώνα για την απελευθέρωση από τον οθωμανικό φεουδαρχικό ζυγό για τη διαμόρφωση του δικού της κράτους, ξεσηκώνοντας τη φτωχολογιά και τις καταπιεζόμενες από τη φεουδαρχία λαϊκές μάζες. Η επανάσταση του 1821 επομένως ήταν εθνικοαπελευθερωτική στη μορφή και αστική στο πολιτικό και οικονομικό της περιεχόμενο.

Η επανάσταση διέψευσε όσους τρομοκρατούσαν το λαό, με εκβιασμούς, ότι ο ξεσηκωμός του θα είναι μάταιος και θα τον οδηγήσει στην καταστροφή θεωρώντας μονόδρομο την υποταγή στις απαιτήσεις του Σουλτάνου και της Ιερής Συμμαχίας.

Σήμερα οι δυνάστες του λαού είναι το κεφάλαιο, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και η εξουσία τους, οι διεθνείς τους συμμαχίες και οι ιμπεριαλιστικοί τους οργανισμοί, οι σύγχρονες «Ιερές Συμμαχίες»: ΝΑΤΟ – ΕΕ – ΔΝΤ – ΟΟΣΑ – ΕΚΤ… Σήμερα λοιπόν η αστική τάξη έχει γίνει πια αντιδραστική, εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη.

Πολιτικοί εκφραστές και αρωγοί της στέκονται οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που στηρίζουν τα συμφέροντά της παίρνοντας συνεχώς αντιλαϊκά μέτρα και ψηφίζοντας από κοινού μνημόνια για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ζητώντας από το λαό να συνεχίσει τις θυσίες του στο όνομα της εθνικής «ομοψυχίας» παρουσιάζοντας ως «εθνική υπόθεση» τη στήριξη της κυβέρνησης στις αντιλαϊκές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες με τους «θεσμούς» και τους δανειστές.

Όλοι αυτοί αποσιωπούν ή διαστρεβλώνουν το κοινωνικό περιεχόμενο του 1821, τον επαναστατικό και εξεγερτικό του χαρακτήρα. Κρύβουν ότι και το 1821 δεν υπήρχε «εθνική ομοψυχία». Υπήρχαν και τότε Έλληνες που εχθρεύονταν την επανάσταση, υπερασπίζονταν το παλιό κοινωνικό καθεστώς, την εξουσία του Σουλτάνου και την Ιερή Συμμαχία, γιατί αντλούσαν προνόμια απ’ αυτό. Κρύβουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει «εθνική ομοψυχία» σε μια κοινωνία που υπάρχουν τάξεις με αντίθετα συμφέροντα, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι.

Σήμερα η κοινωνική εξέλιξη και πρόοδος, απαιτεί οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι φτωχοί μικρομεσαίοι αγρότες και οι μικροί αυτοαπασχολούμενοι μέσα από τη δική τους συμμαχία και συσπείρωση να έρθουν σε σύγκρουση με τη δικτατορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και και να βαδίσουν σ’ έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες για να ζήσουν καλύτερα οι ίδιοι και τα παιδιά τους.

Οι θυσίες του αγώνα είναι μικρότερες από τα δεινά της υποταγής.

Πάμε Θέατρο Τετάρτη 29 Μάρτη 2017

Τετάρτη 29 Μάρτη 2017

Λαμπεντούζα στο ΘΕΑΤΡΟ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου

Εκεί που η βόρεια Αφρική συναντά την Ιταλία. Γραφικά χωριά, ονειρεμένες παραλίες, και παράξενα σκουπίδια που ξεβράζει η θάλασσα. Η οικογένεια του Στέφανου είναι ψαράδες πάππου προς πάππου. Όμως στις αρχές του 21ου αιώνα η ψαριά του είναι πολύ διαφορετική. Δουλειά του είναι τώρα να περισυλλέγει σώματα μεταναστών από τα κρύα νερά της Μεσογείου.
Πιο βόρεια, στις σκοτεινές γωνιές της Αγγλίας, η Ντενίζ, μια κινεζοεγγλέζα εργαζόμενη φοιτήτρια, πηγαίνει πόρτα πόρτα για να μαζέψει δόσεις καταναλωτικών δανείων για λογαριασμό μιας εισπρακτικής εταιρείας. Είναι μιγάδα, είναι διαφορετική και εισπράττει διακρίσεις από εκείνους που θέλουν να την ξεφορτωθούν.

Άβολες δουλειές, για ανθρώπους που η φτώχεια, η κρίση, η ανεργία τους έχουν ρίξει στο περιθώριο. Κι όμως υπάρχει ελπίδα και ζεστασιά, που θα τη βρουν εκεί που καθόλου δεν το περιμένουν.

Η Λαμπεντούζα γράφτηκε το 2015 ύστερα από παραγγελία του θεάτρου Σόχο του Λονδίνου. Παίζουν Αργύρης Ξάφης, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου
Αναχώρηση πούλμαν από το πάρκιγκ του Δημαρχείου Ηλιουπολης στις 8.15μμ

Τιμή με το πούλμαν 12 ευρώ ( Τα εισιτήρια προπληρώνονται)

Για κλείσιμο θέσεων και πληρωμή εισιτηρίων : μέλη ΔΣ και 69449121984